3. árgangur 1930, 32. Tölublað, Blaðsíða 13

í dögun gekk liann flautandi um göturnar og geiturnar, sem þektu aftur blístrið, í hon- Um komu til hans og fylgdu honum dyggi- lega eftir.

3. árgangur 1930, 20. Tölublað, Blaðsíða 5

Hann er avalt meS þeim, bæSi í sorg og SleSi, nieS þeim í orSi gleSihoS- skaparins, sem hann hoSaSi sjálf- ar hjer á jörSu.

3. árgangur 1930, 45. Tölublað, Blaðsíða 13

F A L K I N N 13 ■llllll Ný Skóverslun!

3. árgangur 1930, 1. Tölublað, Blaðsíða 2

Við höfum nú ný- fengið nýjar tegundir af þessum al- þekta skófatnaði, í viðbót við gömlu tegundirnar, þar á meðal lakkskó, mjög fallega og sterka.

3. árgangur 1930, 7. Tölublað, Blaðsíða 11

En jeg er utan við sig af sorg, veit ekki hvað jeg á að gera við peningana, sem bóndi minn fól mjer til gæslu meðan han n v'æri í burtu.

3. árgangur 1930, 2. Tölublað, Blaðsíða 6

Svo langt sem sögur ná, hef- ir jafnan verið rík tilhneiging meðal manna að skifta dögun- unum í heilla- og óheilladaga.

3. árgangur 1930, 37. Tölublað, Blaðsíða 7

Þegar þeir voru komnir inn undir Boulogne hvesti á ný, bát- urinn hentist áfram og skoppaði og hristi veslings sjúklinginn. Nóttin fjell á.

3. árgangur 1930, 28. Tölublað, Blaðsíða 14

Þegar komið var fram undir dögun rjenaði honum nokkuð og kallaði þá á læknirinn. „Læknir“, sagði liann. „Jeg býst við að jeg eigi ekki langt eftir.

3. árgangur 1930, 44. Tölublað, Blaðsíða 13

Hvers- vegna fórstu út fyrir dögun? — Gefðu mjer kaffi! sagði hann önugur. — Hjerna er kaffið, en hvað gengur að þjer, elsku litla hjartað mitt?

3. árgangur 1930, 24. Tölublað, Blaðsíða 2

Lands- lagið er eyðilegt og stórfenglegt, lík- ast þvi sem er uppi á háfjöllum á ís- landi, og fólkið er eins og náttúran sjálf, ástríðuþungt og sterkt i sorg