6. árgangur 1933, 50.-51. Tölublað, Blaðsíða 23

að kom- ast á fætur, hann reikaði nokk- ur slcref til haka, hrasaði un, sleðann og lá þar sem hann vat kominn; þreytan og sljóleikinn færðist vfir hann á ný

6. árgangur 1933, 49. Tölublað, Blaðsíða 6

„Það er ekki nema eitt að gera“, sagði vjelstjórinn, — „að láta kólna undir kötlunum og högga gjallið upp úr eldholunum og kynda svo undir á ný, en þetta verður

6. árgangur 1933, 40. Tölublað, Blaðsíða 12

eftir tár fjell niður á barm hennar en Doin Luiz hafði fyrir munni sjer, hvíslandi, svo að hún gæti ekki heyrt það, yndisleg orð og fögur kvæði sem lýsti sorg

6. árgangur 1933, 22. Tölublað, Blaðsíða 11

að þær gátu ekki losnað hver við aðra, eða að hann gerði svo mikil ólæti, að kongurinn barði i borð- ið; en hann gerði ahlrei neitt, sem valdið gæti öðrum sorg

6. árgangur 1933, 38. Tölublað, Blaðsíða 3

Flýtis- verkið getur fært sorg og sam- viskubit. En lukkan næst ekki með sprettinum. Gerðu það sem þú getur en láttu timann um hitt.

6. árgangur 1933, 39. Tölublað, Blaðsíða 3

Við getum farið niður í gröfina og kjökrað í vanmótta sorg, og við getum staðið á gröfinni og gjörliugsað, skilið, og unnið að þroska okkar í framtíðinni.

6. árgangur 1933, 21. Tölublað, Blaðsíða 3

Eins og titt var um útlendinga, sem liingað koma fór liann til Þingvalla í skemtiferð einn af fyrstu dögun- um sem hann var hjer.

6. árgangur 1933, 29. Tölublað, Blaðsíða 4

Jafnvel Juno, sem er í það minsta eins vitur og nokkur manneskja, var þungt bugsandi út af áforrni húsbónd- að fara með okkur á veið- ar í dögun „áður en hitinn

6. árgangur 1933, 48. Tölublað, Blaðsíða 6

Undir dögun fór liann að rigna jafnt og l>jett og rigning- in hjelt áfram látlaust þangað lil ungi maðurinn vaknaði um sjöleytið við það, að menn voru að tala

6. árgangur 1933, 44. Tölublað, Blaðsíða 3

Má það heita sorg- legt, að alþýða manna, er ekki get- ur lesið útlend mál, á ekki kost á að kynna sjer rit afkastamestu og kunnustu rithöfunda þjóðarinnar.