53. árg. 1938-1939, 7. tölublað, Blaðsíða 6

Hann talaði rólega jafnvel þótt hann fyndi hvemig hún titraði af sorg og geðshræringu. Núna í kvöld gerðust vandræði niður i verbúð- unum.

52. árg. 1937-1938, 24. tölublað, Blaðsíða 4

Sorg og örvænting, þegar æfintýrið endar í sjónhverfing og hug- sjónaleitin á grafarbotni eru hinar sömu meðal allra manna.

53. árg. 1938-1939, 8. tölublað, Blaðsíða 8

Mag- nússon, Hnausa, Man., urðu fyr- ir þeirri sorg að missa nærri tveggja mánaða dóttur sína^, Önnu Kristínu er dó 12. nóv.

53. árg. 1938-1939, 6. tölublað, Blaðsíða 6

Þeir lögðu hann á rúm Philips og Pierre opnaði augun á ný. Hann horfði á Philip. “M’sieur,” hvíslaði hann, “segið mér það fljótt hvort eg muni deyja!”

53. árg. 1938-1939, 10. tölublað, Blaðsíða 6

Þóknist guði það mun eg reyna að bæja frá þér allri sorg, og þessa heims gæði mun eg reyna að skilja þér eftir er eg hverf svo til hennar.”

53. árg. 1938-1939, 7. tölublað, Blaðsíða 5

Launin sem þér berið út býtum fyrir það að kaupa nokkur jólamerki, er heilsa og hamingja margra, sem annars hefðu orðið að líða þján- ingar og sorg.

52. árg. 1937-1938, 30. tölublað, Blaðsíða 2

Hin frjósama vorgyðja býr sig að færa mönnunum upp- skeru á ný. Blómin vakna og gera heimjnn jndislegan með fegurð sinni.

53. árg. 1938-1939, 12. tölublað, Blaðsíða 5

Sveinn Magnússon út- vegsforstjóri í Hnausa, Man., og Ruthj kona hans urðu fyrir þeirri sorg að missa litla og efnilega dóttur sína Jórunni Lil- lian að nafni

53. árg. 1938-1939, 5. tölublað, Blaðsíða 3

Pálsson lék á ný á fíólín og söngvar voru sungnir. — Miss Lilja Pálsson píanókennari spilaði ávalt.

52. árg. 1937-1938, 20. tölublað, Blaðsíða 8

Þakkarorð Innilegt þakklæti eiga þessar línur að færa öllum þeim, skyld- um og vandalausum, sem á einn og annan hátt sýndu okkur hlut- tekning í okkar sáru sorg