Heimskringla - 21. mars 1945
59. árg. 1944-1945, 25. tölublað, Blaðsíða 3
sér og án fyrirsagnar, á einu blaðanna, sem Rögnvaldur Guðmundsson lét eftir sig, lýsir þessum endurvakta geðblæ von- arinnar í myrkrinu, sem að legst: Ef sorg
Heimskringla - 11. júlí 1945
59. árg. 1944-1945, 41. tölublað, Blaðsíða 5
Þess vegna munu þau enn á ný verða að lúta er- lendum yfirráðum og það þýðir ekkert, þótt aðrir frelsisunnandi menn spyrji: Hvers eiga þessar þjóðir að gjalda
Heimskringla - 27. janúar 1943
57. árg. 1942-1943, 17. tölublað, Blaðsíða 6
En Lady Patience, sem nú var orðin hálf ærð af sorg og örvæntingu leit fyrirlitlega á hann. “Yðar göfgi,” sagði hún með niistandi fyrirlitningu.
Heimskringla - 19. júní 1940
54. árg. 1939-1940, 38. tölublað, Blaðsíða 6
Er hraðritarinn hafði farið út úr her- berginu, þá leit Burke á konuna, sem hnípti þar alveg yfirkomin af sorg.
Heimskringla - 30. júlí 1943
57. árg. 1942-1943, 39. tölublað, Blaðsíða 6
Hversvegna spurðir þú konuna mína svona nákvæmlega um uppruna myndarinnar, hérna á dögun- um?” “Gast þú ekki getið þér þess til? Hefir þú spurt hana?”
Heimskringla - 12. apríl 1944
58. árg. 1943-1944, 28. tölublað, Blaðsíða 3
Eggerton Dögun: — Fyrst er dauf birta. Hér og þar heyrast söngvar. — Morgunstjarna vonarinnar kast- ar gullnum glampa fyrir ofan sólaruppkomuna.
Heimskringla - 21. maí 1947
61. árg. 1946-1947, 34. tölublað, Blaðsíða 6
Sorg hans og iðrun var nógu þung byrði, og ofan á það bætt- ist svo hinn hræðilegi ótti; því að við höfðum ástæðu til að ætla að þér væruð í hinni mestu hættu
Heimskringla - 11. júní 1941
55. árg. 1940-1941, 37. tölublað, Blaðsíða 7
Eg er ekki að segja stjórn- málamönnum nein ný tiðindi þó eg segi að málaflutningur þeirra beri ekki altaf vott um mikla virðingu fyrir mönnun- um, hann lýsir
Heimskringla - 01. janúar 1941
55. árg. 1940-1941, 14. tölublað, Blaðsíða 3
Ef maður mætir fyrst krypplingi, góðum vini eða hermanni, boðar það gott, en ef það er óvinur, kona, prestur eða grafari, boðar það í mótlæti og sorg.
Heimskringla - 05. nóvember 1941
56. árg. 1941-1942, 6. tölublað, Blaðsíða 4
Dagsins var ekki minst með fögnuði; í stað þess ríkti sorg og kvíði út af hefndinni, sem yfir vofði.
Sýna
niðurstöður á síðu