35. árgangur 1962, 5. Tölublað, Blaðsíða 12

Kjúklingarnir höfðu þá einmitt fengið einhverja sérstaka veiki, sem pabbi bafði ný- lega lesið um i einhverju timaritinu.

35. árgangur 1962, 15. Tölublað, Blaðsíða 31

þessum dálkum hingað til, en í þetta sinn ætla ég að gera undantekningu, og leiða fram á ritvöllinn mína kæru eiginkonu og yfirmatráðskonu heimilisins, frú Dögun

35. árgangur 1962, 15. Tölublað, Blaðsíða 3

Sjá bls. 25 ÞÆTTIR: Dögun Anns skrifar um eft- irlætisrétt eiginmanns síns. ...............

35. árgangur 1962, 34. Tölublað, Blaðsíða 31

Þá tísti í frú Dögun Anns. Hún var komin til að sækja mig. Dagur Anns. FALKINN 31

35. árgangur 1962, 29. Tölublað, Blaðsíða 4

En það er þannig útbúið, að menn geta fundið í gegnum það, hvort vara er ný eða gömul, eða hvort hún er farin að skemmast.

35. árgangur 1962, 5. Tölublað, Blaðsíða 22

Pabbi og mamma dóu, en hjóna- bandshamingja okkar Julians mildaði sorg mína. En þá dundi óhaming|jan yf- ir . .. Bettina þagnaði og hugsaði sig um.

35. árgangur 1962, 5. Tölublað, Blaðsíða 29

í dögun gerði Greenaway á- gizkaða leiðarmiðun og hélt því fram, að þeir hefðu nokk- urn veginn haldið réttri stefnu um nóttina.

35. árgangur 1962, 16. Tölublað, Blaðsíða 7

Hann lifði eins og þeir, synti í lónum og eyddi dögun- um í skugga við hús karlmannanna.

35. árgangur 1962, 48. Tölublað, Blaðsíða 34

Hann er tilneyddur að rísa upp og fara til hlöðunnar á hverju einasta ári, af því að hann var svo harðbrjósta. í dögun í fyrramálið getið þér jú farið þangað

35. árgangur 1962, 27. Tölublað, Blaðsíða 24

Ef til vill var það hamingjan — að 24 FÁLKINN sleppa öllum öfgum, hvort heldur var í sorg eða gleði, — að sleppa ósærður í gegnum lífið með því að forðast vilj