29. árgangur 1967, 41. Tölublað, Blaðsíða 28

Seint um nóttina, eða réttara sagt nærri j)vi í dögun, var komið að sækja líkið til að fara með það í krufningu. Ég tók að nötra. Líkið var lagt á börur.

29. árgangur 1967, 43. Tölublað, Blaðsíða 40

, var eins og Ijúf alda um- lyki mig, eins og eitthvert samband væri milli mín og hennar, en svo sá ég að þetta var misskilningur, þvl að augu hennar urðu sorg

29. árgangur 1967, 26. Tölublað, Blaðsíða 24

strax á kvöldin til þess að geta verið komin að fljótinu strax í dögun. 22. júní óttum við von á, að pabbi kæmi til Filino.

29. árgangur 1967, 23. Tölublað, Blaðsíða 28

Þessir lokkar, sem voru svo miklu ljósari, gátu ekkert annað verið en ný grá hár.

29. árgangur 1967, 21. Tölublað, Blaðsíða 18

Þar var hún umvafin sorg sinni, sást sjaldan utan heimilis síns, tók aðeins á móti nánustu vinum, og þá aðeins í róleg og hljóðlát samkvæmi, sýndi sig aðeins

29. árgangur 1967, 37. Tölublað, Blaðsíða 45

Ég ætlaði að fara i dögun. Ég get beðið eftir næsta flóði, i allra síðasta lagi, og það er undir hádegi á morgun.

29. árgangur 1967, 10. Tölublað, Blaðsíða 13

Stöku sinnum kom það fyrir að þetta varð morgunverður, við dögun ( Central Park, þau hlustuðu ó fuglasönginn og mösuðu saman í aftursætinu, en einkabílstjórinn

29. árgangur 1967, 20. Tölublað, Blaðsíða 21

Hann renndi höndinni létt yfir dökkt hárið, sem umlukti fíngert unglingsandlitið og mild augun, og í þeim gat hún lesið sorg og aðdáun.

29. árgangur 1967, 45. Tölublað, Blaðsíða 44

Hún reis á fætur og fór á ný út í óveðrið. Nú var undan veðri að sækja og henni sóttist ferðin mun greiðar, þegar hún hafði vindinn í bakið.

29. árgangur 1967, 49. Tölublað, Blaðsíða 9

En þegar vinnu- maður hélt, að komið væri í dögun eftir tímalengdinni, greip hann báðar lausu þiljurnar, stökk fram á gólfið með allra mesta æði, skellti saman