Þjóðólfur - 18. apríl 1864
16. árgangur 1863-1864, 21.-22. tölublað, Síða 83
Ný fallbyssu-skotliríð hófst þá á borgarveggj- um kl. 12 á hádegi og boðaði landslýðnum, að hinn nýi konúugr væri búinn að taka við stjórn- inni i Danmörku.
Þjóðólfur - 20. mars 1862
14. árgangur 1861-1862, 14.-15. tölublað, Síða 55
Viktoría drottníng beib nm þetta leyti mikla sorg í missi manns síns, prinz Alberts, sem andab- ist í desember á bezta aldri eptir ekki mjög lánga legu.
Þjóðólfur - 13. november 1868
21. árgangur 1868-1869, 1.-2. tölublað, Síða 1
Segir nú með sorg og hrygð sögudísin grátin íslands köldu bjarga-bygð Bjarna rektor látinn.
Þjóðólfur - 23. juni 1868
20. árgangur 1867-1868, 32.-33. tölublað, Síða 128
merki uppá hina dýpztn sorg. Af þessu lærum vfcr þann mikilvæga sannleika, a? skyldi bla?i?
Þjóðólfur - 05. mai 1862
14. árgangur 1861-1862, 21.-22. tölublað, Síða 81
„því hér er alt, sem auga daublegt kætir, allt sem manni sorg og trega bætir, og gnótt er hér af gulli, þab gljár um þenna tind, og víni betri veigar oss veitir
Þjóðólfur - 14. juni 1866
18. árgangur 1865-1866, 31.-32. tölublað, Síða 127
jarðarför konu minn- ar sálugu 30. f. mán., með nærveru sinni; sömu- leiðis þakka eg öllum lleykjavíkr innbúum fyrir þá hluttekníngu, er þeir auðsýndu mér í sorg
Þjóðólfur - 25. februar 1861
13. árgangur 1860-1861, 13.-14. tölublað, Síða 54
. — Man eg sóttir og eymd þá alla, Sem yfir manninn laungum falla; Einn er sá frí vib synd og sorg, Sem kemst í drottins fribar-borg.
Þjóðólfur - 19. apríl 1864
16. árgangur 1863-1864, 23. tölublað, Síða 89
guðs náð Danmerkr konúngr, Vinda og Gaata, liertorji í Siisvíh, Iloltsetalandi, Stórmæri, þiittmershi, Láinhortj ot/ Aldinborr/, Gjöruni liunnugt: Ilin mikla sorg
Þjóðólfur - 26. juni 1867
19. árgangur 1866-1867, 35. tölublað, Síða 141
biskuplegri vígslu, sem vel hefði mátt verða __ i einíngarband milli binnar ensku biskuplegu kirkju og biskupsdæmanna á norðrlöndum. f>ar var og lýst yfir sorg
Þjóðólfur - 28. juli 1869
21. árgangur 1868-1869, 40.-41. tölublað, Síða 163
Marg- an gladdi hún með góðgjörðum í lífinu, og sorg og söknuðr fylgir henni héðan til grafar, og þeir mörgu sem þektu hana, munu lengi geyma minningu henn-