Þjóðólfur - 28. maí 1866
18. árgangur 1865-1866, 30. tölublað, Blaðsíða 119
— Mánudaginn 22. þ. mán. varð eg að reyna þá sáru sorg að missa mína ástkæru konn Iíaren Jacobina Hjaltaíin, fædd Baagoe, hvað eg hér með gef okkar syrgjandi
Þjóðólfur - 28. apríl 1860
12. árgangur 1859-1860, 20.-21. tölublað, Blaðsíða 78
þá muntu segja: „á sorg eg hefi unnið „sigr, minn guð! og fel mig þðr á hendr“. J. þ. Th. (Staka).
Þjóðólfur - 18. apríl 1868
20. árgangur 1867-1868, 22. tölublað, Blaðsíða 88
daga þúnga legu, gef eg hermeb til vitundar hans öldruíiu og mæddu eptirlifandi foreldrum og syzkinum, jafnframt sem eg ^ þeim í Ijúsi hlnttekníngu mína í sorg
Þjóðólfur - 07. október 1863
15. árgangur 1862-1863, 46.-47. tölublað, Blaðsíða 189
J>að heflr vakið rnér djúpa sorg, að sjá sálir og líkama yðar lagða í hinn auðvirðilega læðíng ofdrykkjunnar; en sú hefir þó verið sárust harmasjón mín, að sjá
Þjóðólfur - 30. júlí 1862
14. árgangur 1861-1862, 30.-31. tölublað, Blaðsíða 132
Albert mafcr drottníngar réfc byggíngu hallarinnar, en nú cr hann andafcr og drottníngin ekkja og sitr í sorg- um. í gær (11.) átti afc útdeila verfclaunum og
Þjóðólfur - 13. júlí 1868
20. árgangur 1867-1868, 36. tölublað, Blaðsíða 142
háskólamaðr, eru háskólamenn í þessari búakvöð; vegandinn var af öllum kendr sýkn og faðir eða frændi hins dauða, sem þar var við, vottaði honum sjálfr sam- sorg
Þjóðólfur - 12. desember 1863
16. árgangur 1863-1864, 6.-7. tölublað, Blaðsíða 27
ftegar sorg og mæða beygir hjarta mannsins
Þjóðólfur - 17. nóvember 1862
15. árgangur 1862-1863, 3.-4. tölublað, Blaðsíða 13
fréttist, gjörzt banvænt, og rnenn ætla litla eðr enga lífsvon, meinið hlaupið í blóðið, og nú orðið um seinan að taka fótinn af. þetta hefir vakið erlendis sorg
Þjóðólfur - 29. ágúst 1864
16. árgangur 1863-1864, 41.-42. tölublað, Blaðsíða 167
Hluttekníng vor Íslendínga í hinni aimennu sorg yflr fráfalli hans er því hin innilegasta, og meþan Island byggist> munu árbækr þess geyma minníngu haus í sönnum
Þjóðólfur - 29. júlí 1864
16. árgangur 1863-1864, 35.-36. tölublað, Blaðsíða 143
er svo alkunnr ab því, hversu örlátlega liaun styrkir fátæka og alla þá, sem þurfa abstobar í hverju sem ab höndum ber, heflr, eptir þab eg varb fyrir þeirri sorg