25. árgangur 1872-1873, 12.-13. tölublað, Blaðsíða 51

ganga til S i g u r ð a r málara Guðmundssonar til viðrkenningar og sæmdar við hann fyrir þá einstöku yfirlegu og fyrirhöfn, er hann hefir haft við að draga upp ný

51. árgangur 1877, Megintexti, Blaðsíða 157

Nú gat hann ljóSaS sem söngmeistari .þjóSar sinnar og látiS hvern sem hlýddi heyra í harpslagi sínu hjartslög hennar i sorg oggleSi.

1. árgangur 1875-1876, Viðaukablað, 249-250

Svo hefir Drottinn sorg og heimsins gleöl samlilifa látiö vera mönnum hjá.

11. árgangur 1872, Aukablað við nr. 41-42, Blaðsíða 99

vegsama þig, reifast rökkri, ástsemd þina því rann til vi&ar æ vi& kannast, lffsins Ijós, og lífs míns gle&i hug minn viltu til himins lei&a, breyttist í sorg

18. árgangur 1879, 47.-48. tölublað, Blaðsíða 93

Ekkjan nú grætur mætann mann megnri gagntekin sorg og harmi hjeðan fluttann úr heimsins rann hjartað skelfur í voikum barmi; — 93 — en drósar tár á hans dánarbeð

31. árgangur 1878-1879, 29. tölublað, Blaðsíða 113

Odysseifur eyddi Ilions helga borg, Yfir aldir leiddi Ólán, böl og sorg, Eldi loks í landið stakk, Hróðugur síðan hét á goð Og lióf sitt regin-flakk!

4. árgangur 1877, 17. tölublað, Blaðsíða 65

samsett orð, sem saman stend- ur af tveimur alislenzkum orðum, eins og þegar hann vill gera lijartasorg gjaldgenga íslenzku, af því að ,.hjartam‘ sjeíslenzkaog „sorg

2. árgangur 1875-1876, 4. tölublað, 27-28

hann tekið aptur þessa uppástungu sína. j>etta er nú að því leyti rjett hermt, að Jakob var flutningsmaður þessarar uppástungu á fundinurn, en hun er alls ekki ný

4. árgangur 1877, 5. tölublað, Blaðsíða 17

Afgóðum rökum, mörgum sorg- sveininum að koiua með sjer og geng- ur að ká-etudyruni síuum, lýkur upp hurðinni og segir; «Gjörið svo vel að ganga inn, mær!.

30. árgangur 1877-1878, 8. tölublað, Blaðsíða 31

Nú er þó komin ný skipun um brauða- öat og reglur fyrir því; vel líkar mér að hlunnindin eiga að öietast sérstök eins og þú tókst svo vel fram í pjóðólfi, en