Þjóðólfur - 17. febrúar 1888
40. árgangur 1888, 9. tölublað, Blaðsíða 35
Við erura alveg „Jeg er honum kuunugurll> fyrir ”dögun“ ^ SV° lo'lg’ að við Setum komist burt ” lja flað’ við stousum þá j skóginum.
Þjóðólfur - 05. september 1885
37. árgangur 1885, 34.-35. tölublað, Blaðsíða 133
hann“ hjá öðrum; en ég sá ávalt, að faðir minn var<svo sorgbitinn erhann refs- aði mér, og það særði mig dýpra en ég get lýst, að liafa bakað föður mín- nm sorg
Suðri - 10. janúar 1885
3. árgangur 1885, 1. tölublað, Blaðsíða 4
Sæll ert pú frá sorg og harm og neyð að svífa burt á æsku pinnar degi; pú leikur nú um ijósbjart himinsskeið og lærir pað sein maður skilur eigi.
Þjóðólfur - 02. september 1882
34. árgangur 1882, 20. tölublað, Blaðsíða 82
Hver sorg að skar mitt hjarta tvist hann einn sem reynir veit, tvo þegar syni báran bist blóm-vaxna frá mér sleit; fyrir guðs náð eg frelsaðist fölur við strandar
Skírnir - 1880
54. árgangur 1880, Megintexti, Blaðsíða 9
Hins þarf ekki að geta, að Victoría drottning, börn hennar, og allt stórmennið vitjaði hennar og vottaði, hve sáran þátt það fólk tók í sorg hennar. það
Skírnir - 1887
61. árgangur 1887, Megintexti, Blaðsíða 54
lítill gaumur gefinn, því maðurinn var meðmælingalaus Og af engum kenndur, að hann átti hingað að eins skuldaerindi, en hvorki frægðar nje gróða. f>ar kom, að sorg
Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 1882
3. árgangur 1882, Megintexti, Blaðsíða 132
Efni hennar er bæði unaðslegt og sorg- legt, og einkar-mikilvægt að sögulegri þýðingu.
Sameiningin - 1886
1. árgangur 1886/1887, 3. tölublað, Blaðsíða 44
—BrúSkaupsdagrinn er eSlilega skoSaSr gleSidagr,—í almennings-álitinu einhver mesti gleSi- dagr æfinnar. þegar sorg er á ferSinni, þá leita menn iSulega til frelsara
Norðanfari - 21. júlí 1884
23. árgangur 1884, 21.-22. tölublað, Blaðsíða 42
Á sætinu auða er sorg-blæja því Og saknandi ástvinir muna, J>að móðurlegt athvarf, og heilræðin hlý :Sem hjer til þau við máttu nna, J>au hugsa og minnast með
Ísafold - 27. febrúar 1884
11. árgangur 1884, 9. tölublað, Blaðsíða 33
Já, þú átt auð— eg meina ei þann auð, sem er í kistu lagður, svo sem nárinn ; jeg meina börnin, bak við sorg og nauð, við brjóst þíns Guðs, sem læknar djúpu