1. árgangur 1886/1887, 3. tölublað, Blaðsíða 44

—BrúSkaupsdagrinn er eSlilega skoSaSr gleSidagr,—í almennings-álitinu einhver mesti gleSi- dagr æfinnar. þegar sorg er á ferSinni, þá leita menn iSulega til frelsara

1. árgangur 1886/1887, 6. tölublað, Blaðsíða 91

þegar Jesús byrjar þann kafla rœðu sinnar, sem hin 9. lexía hefir inni að halda, þá er auðséð, að djúp sorg hefir fyllt hjörtu allra lærisveinanna. þeir hræddust

1. árgangur 1886/1887, 6. tölublað, Blaðsíða 93

Yertu í honum í gleSi þinni, og vertu í honum—ekki fyrir utan hann—í sorg þinni.

1. árgangur 1886/1887, 7. tölublað, Blaðsíða 109

Og þeir urSu aS hrynja, þó aS þaS hefSi sorg í för meS sér fyrir þá. þá, en ekki fyr, fundu þeir til þarf- ar á heilögum anda til aS hugga þá.

38. árgangur 1886, 9. tölublað, Blaðsíða 35

Hjeldum við áfram þá nótt alla og vorum komnir að landnorðurhorninu á Strútnum í dögun 27.

13. árgangur 1886, 45. tölublað, Blaðsíða 179

179 |>egar barnið vex upp, ber að hafa það einkum hugfast, er nú skal greina : Sorg og áhyggjur lyfja mönnum elli.

7. árgangur 1886-1887, 12. tölublað, 139-141

„Sje liverri sorg er Jellur fenginn beim.

7. árgangur 1886-1887, 10. tölublað, 112-114

Sorg málar Gísli með sjálf- stæðum blóma, sér fegurð lífsins og elskar pað heitt, stýðst ei við hlátúr nje stálsinnið tóma, styðst ei við vonanna lánsprikið

7. árgangur 1886-1887, 2. tölublað, 13-15

Verði Guðs vilji — En vant er að sjá, Nema sorg sæki I sorgar spor; Sjatnar árferði, Sundrung er í landi, Hraða mæríngar A munvegu.

1. árgangur 1886-1887, 9. tölublað, Blaðsíða 35

“ andvarpaði Tip „pað veit guð, að við verðum ekki búnir fyrir dögun“. Hann fleygði pegar járnkarlinum, og preif aptur rek- una.