42. árgangur 1890, 21. tölublað, Blaðsíða 84

minnist jeg allra sem styrktu Helga sál., ónafngreindra sem nafn- greindra, með hjartanlegu þakklæti, — þakklœti er í kyrþey hefur áður streymt fram af vörum sorg

42. árgangur 1890, 11. tölublað, Blaðsíða 43

, því að þótt ólíklegt megi þykja, þá borða svertingjar suma fæðu ekki fyr en þeir hafa náð vissum aldri, og suma fæðu borða þeir ekki, ef þeim hefur borið sorg

42. árgangur 1890, 3. tölublað, Blaðsíða 12

Jeg færði mig nær og gerði enda á sorg þessa trygga fugls með því að skjóta hann.

4. árgangur 1889-1890, 24. tölublað, Blaðsíða 95

Prentari Jóhannes Vigfússon bonti vor- um „ónefnda vin á Pallinum“ á samskota- listann, sem hangir á pilinu í prentsmiðj- unni, og mikil var undrun og sorg „vinar

4. árgangur 1889-1890, 21. tölublað, Blaðsíða 82

fijótt, að vilja gefast upp. nndir eins og mosta nýjabrumið er af; hvað kaupfé- lögin snertir lýsa sér alveg sömu íslenzku taugarnar lijá allmörgum, eins og svo sorg

3. árgangur 1890-1891, 9. tölublað, Blaðsíða 7

og áhugi fer nú líka lifn- andi, ]>Ó miklar menjar sjeu enn eptir af hinu langvinna bága árferði, sem mjög tók að kreppa að, og má pað til dæmis taka, að á ný

3. árgangur 1890-1891, 32. tölublað, Blaðsíða 1

Ezeta elti liann pó, náðy honum um nóttina og ljet skjóta hann í dögun og setja skrokk bans á staur á helzta torgi liöfuðborg- arinnar.

17. árgangur 1890, 2. tölublað, Blaðsíða 5

En svo sorg- legt sem er að hugsa til þess, að menn þess- ir hafa einatt hnigið örmagna undir byrðum sínum og orðið úti, þá er ekki síður hörmu- legt að hugsa

17. árgangur 1890, 50. tölublað, Blaðsíða 200

Hversu voðalega hlaut hann ekki að þjást af sorg- og samvizkubiti.

4. árg. 1890, 7. tölublað, Blaðsíða 4

Svo segir frjettaritari Free Press á Ot- tawa f>ing, Um leyfi til að byggja járnbraut frá Winnipeg suðaustur að landa- mærum er nú beðið á ný, og nefnir fjelagið