17. árgangur 1890, 20. tölublað, Blaðsíða 78

þ>að lofar að styrkja mann, en það veikir hann; það lofar að hita manni, en það gjörir hann kulvísan; það lofar gleði, en flytur .með sjer sorg; það lofar að

17. árgangur 1890, 62. tölublað, Blaðsíða 247

« sagði móðir hans með sorg- bitnum róm ; »vertu nú góður drengur og borðaðu súpuna þína«. »Jeg vil hana ekki«, sagði drengurinn. »Viltu nú bara sjá, hvað stór

3. árgangur 1890-1891, 12. tölublað, Blaðsíða 7

Fortous og hefur gefið mjer umboð til að ákveða Plessis Piquet fyrir hólm- gönguvöll. í fyrramálið I dögun er tíminn og vopnin eru axir.

3. árgangur 1890-1891, 29. tölublað, Blaðsíða 5

Konan, sem ]>jer sáuð rjett áðan, verður brennd í dögun í fyrramálið.“ „Bölvaðir fantarnir!“ lirópaði Passe-partout; baim gat ekki setið á greinju siimi.

3.-4. árgangur 1889-1890, 1. Tölublað, Blaðsíða 141

Fluttar 27,00 Hríðahempa nýleg 7.00, strigabuxur do. 1.60 8,50 Nærföt ný 7.00. nærfót hálfslitin 3.00 10,00 Nærföt Ijcleg 1.00, nnllumskyrta ný 4.00

3. árgangur 1890-1891, 5. tölublað, Blaðsíða 3

„sorg- legar“, þeim sem annars hafa gef- ið þeim gaum; svo mikið fydgi hafi tillagan fengið víða um land.

4. árg. 1890, 33. tölublað, Blaðsíða 3

Múrarar og steinhöggv- er slíkt hrein og bein undantekning. arar hafa reyndar ekki avona h& Uað, sem Gísli enn á ný segir um vinnulaun allan vinnutfmann, frá pví

3. árgangur 1890-1891, 13. tölublað, Blaðsíða 7

“ „í dögun S fyrramáliö?“ Það virtist svo sem liann yrði steinliissa, og liann sagði tafarlaust: „Einstök vitleysa! Jeg hef al- drei heyrt annað eins.

3. árgangur 1890-1891, 17. tölublað, Blaðsíða 6

í blaði yðar „Lögbergi“ haf- ið pjer sjerstaklega minnzt á mig, viðvíkjandi samkomunni á dögun- um, fyrir hinn íslenzka kirkjusöfn- uð.

3. árgangur 1890, Þriðja ár, Blaðsíða 62

Eyrir tæpum mannsaldri mátti víða íinna menn forna í skapi, sanna heiðursmenn, sem ný- unga tilhreytni þessara tíma hafði lítil áhrif á, og sem sýndust að vera