12. árgangur 1897/1898, 12. tölublað, Blaðsíða 177

Jesú, drottinn dýrðarinnar, Davíðs sonr, keinr þú blíðr enn til borgar þinnar ; blandin sorg er gleðin nú.

5. árgangur 1892-1893, 67. tölublað, Blaðsíða 3

Einni stundu fyrir dögun varð okkur [rað ljóst, að hann átti skammt eptir ólifað, og SOrg okkar var sár.

43. árgangur 1891, 20. tölublað, Blaðsíða 79

Jeg skal þó játa það, 69 af sorg eða einhverju öðru“, sagði haun og gekk á hljóðið.

1. árgangur 1898-1899, 8. tölublað, Blaðsíða 6

Þegar Ronald kom aftur var Dorafar- in, á því angnabliki var lionum sama hvar hun var; sorg og gremja voru öll- um öðrumtilfiinningum hans yflr sterk- ari þettað

22. árgangur 1895, 89. tölublað, Blaðsíða 353

Síðar í heptinu minnist síra Friðrik á annað teikn tímanna, í grein með fyrir- sögninni: »Ný búsiestrabók«, og er það teiknið sorglegra hinu fyrra.

18. árgangur 1891, 102. tölublað, Blaðsíða 408

Sagnablöð öll, Klaust- urpóstinn allan, Fjölni allan, Sunnanpóst- inn allan, Reykjavíkurpóstinn allan, Norðra, Gest Vestfirðing allan, Ný Fjelagsrit öli, Gefn

4. árgangur 1899-1900, 2. tölublað, Blaðsíða 88

Bamdurnir, sem voru óvanir að sjá jafn innilega sorg og drotningarinnar, gláptu forviða á hana, og tóku ekki eftir því þegar Svantepolk ávarpaði þá þaunig : ’

5. árgangur 1895, 9. tölublað, Blaðsíða 129

Því hringja kirkjuklukkur út með kærieiks mildum hreim, er mýkir alla sorg og sút, og sálu laðar heim.

2. Árgangur 1898/1899, 9. Tölublað, Blaðsíða 149

Eftir þetta má kalla að Páli taki algerlega við stjórninni. í dögun býður hann öllum að matast, svo |>eir séu líkamlega sem bezt undirbúnir þær hörmungar, sem

3. árgangur 1895, 6. tölublað, Blaðsíða 82

I dögun, er ljósgeislar lýstu í dal Og lituðu fjallstinda rauða, Þá óð hún sem náttförul vofa’ yfir val Og vakti upp náina dauða.