8. árgangur 1893, 6. tölublað, Blaðsíða 22

Sjómennirnir eru á fótum löngu fyrir dögun, ganga upp í fjall og skyggnast til veðurs.

2. árgangur 1896, 12. tölublað, Blaðsíða 89

Það er satt, að það þarf ekki ætíð að vera stórt eða mikiivægt í sjálfu sjer, sem getur valdið sorg eða gleði, en eink- um á það við börnin.

1. árgangur 1891-1892, 1. Tölublað, Blaðsíða 65

 65 sálaðist, og presturinn, sem grjet bæði af sorg og gleði, veitti honum nábjargirnar.

1. árg. 1898-1899, Nr. 17., Blaðsíða 2

Tá íð vit í anđligari talu nevna myrkur og dimmi, so goyma vit unđir hesum orðum bæði sút og sorg og sakn, ja alt tað, íð upp kann teljast sum vit kalia »tungt

6. árgangur 1893-1894, 19. tölublað, Blaðsíða 3

Svo missti ofurstinn loksins þolinmæðina, og Sir Jakob var afdráttarlaust tilkynnt, að ef hann segði ekki, hvar hann hefði falið fjeð, þá yrði hann skotinn f dögun

1. árgangur 1893, 4.-5. tölublað, Blaðsíða 65

Þegar í dögun 8. September var uppi fótr og fit í sænsku herbúðunum og flestir kátir.

2. Árgangur 1897, 5. Tölublað, Blaðsíða 68

veraldarsögunnar; — á öðrum tíinum hefði alt þetta éf til vill getað lypt sálu þinni og anda og fylt lijarta þitt unaði, en sjo hjarta þitt sundurinarið af sorg

1. árgangur 1892, 8. tölublað, 115-116

Með föður góðum fór hún út á fiskimið að veita lið, því fátækt óð með sorg og sút og settist niður á heimilið.

1. Árgangur 1897/1898, 8. Tölublað, Blaðsíða 123

Æðsti presturinn, sem lijet Hilkía og var af Arons ætt, s;igði Safan að lianu liei'ði þá ný- skeð fundið lögmálsbókina i ínusterinu.

1. Árgangur 1897/1898, 11. Tölublað, Blaðsíða 171

Þá bjó Abraham á ný í Mamre, nálægt Ilebron, sem í lexlunni er kallað Kirjat-arba. ]>ar som sagt or að Abraliam hafi komið til að “harma hana og gráta”, er átt