2. árgangur 1899-1900, 2.-3. tölublað, Blaðsíða 16

ekki, Hún yfirgaf mig af fijálsum viljr, þér géðjast að móður minni, og liún verður þér góð; mundu kl. 7.‘ ,Ég skal rnuna,1 sagði Liorel sem hryggðist af sorg

2. árgangur 1898, 22. tölublað, Blaðsíða 87

Taktu sorg míua, svala haf! Taktu sorg mína, svala kaf, — svæfðn’ hana’ í öldum þínum! Berðu’ haua’ á brjóstunum þínum, byrgðu’ hana’ í sölunum þínum!

12. árgangur 1895, 20. tölublað, Blaðsíða 84

Saltaðir brialingar komnir aftr; einnig ný tegund af beitusíli frá Noregi. H. Th. A. Thomsen.

8. árgangur 1891, 17. tölublað, Blaðsíða 67

Ný Ijósmyndagerð.

5. Aarg. 1898, 10. nummar, Blaðsíða 1

Hann reistist å føtir, avsta8 hann fdr, oman i drekkihåsi3, at doyva ta veråsins tingstu sorg i galdrandi eiturrusi.

2. Árgangur 1898/1899, 4. Tölublað, Blaðsíða 70

Því reynir hann systurnar þanuig og lætur þær líða sorg og söknuð? 4. Hvað á Kristur við með “að ganga á degi” og “ganga ú nóttu”? 5.

2. árgangur 1896, 11. tölublað, Blaðsíða 82

Móðirin týnir svo gullin þess sam- an og i hinni þungu sorg hennar er henni fróun að því, að geyma þau sem helgan dóm.

3. árgangur 1897, 1. tölublað, Blaðsíða 70

Kom jeg til Montreal að kveldi þess 11. og stje þegar á skip, því út átti að láta í dögun næsta morgun.

2. árgangur 1897-1898, 6. tölublað, Blaðsíða 255

K.VÆDI. 255 Kveð þú nú turna og torg, 0g töfrandi dansmej^ja fjöld; Þrer beinlínis búa þér sorg, Þ\-i brjóst þeirra eru svo köld.

4. árgangur 1894, 5. tölublað, Blaðsíða 65

Leggið upp, það ljómar dagur, látið eptir sorg og þraut.