Heimskringla - 10. september 1892
6. árg. 1891-1892, 65. tölublað, Blaðsíða 3
Hafi þar verið nokkur maðr inni, sem fann til þess, að hann hefði aukið á mann- legan vesaldóm eða niðrlægÍDg eða sorg, þá var það sannlega hvorki Fred Harmon
Heimskringla - 25. nóvember 1893
7. árg. 1892-1893, 60. tölublað, Blaðsíða 1
Sú sorg er svo kyr og svo kvíðasár Með kulda og skuggana langa, Hún dregur svo mörg og minnisstæð tar TJm mædda og fölnaða vanga.
Heimskringla - 26. október 1892
6. árg. 1891-1892, 78. tölublað, Blaðsíða 3
minni hyggju ekki óhugsandi, að andlit pað og líkami, sem pessi mynd er af, só enn pess vert að á pað sé horft, og pað pó að mikið sé gert fyrir aftrför af sorg
Heimskringla - 29. október 1892
6. árg. 1891-1892, 79. tölublað, Blaðsíða 3
undir eins gert alt, sem hægt var, til að vekja hana til lífs aftr, og leið pví ekki á löngu hún raknaði við til meðvitundar um ið hryllilega ástand sitt, um sorg
Heimskringla - 07. júlí 1898
12. árg.1897-1898, 39. tölublað, Blaðsíða 4
Engar ný- ungar sagði hann þar að neðan. Safnaðarfundur á að haldast í Tjald- búðinni á miðvikudagskvöldið 13. þ.Jm. kl. 8.
Heimskringla - 06. janúar 1898
12. árg.1897-1898, 13. tölublað, Blaðsíða 2
White segir frá ferðasögu sinni síðasta vetur og uppgötvunum sinum á þessa leið : “Síðastliðinn Febrúar átti ég ferð til Perú aftur, og brá ég mér þá enn á ný
Heimskringla - 17. maí 1895
9. árg. 1895, 20. tölublað, Blaðsíða 4
Gömlu búðirnar á horninu á Main & James Sts. verða innan skamms rifn- ar og ný bygging færð þar upp. Þess- vegna verður G.
Heimskringla - 30. júní 1894
8. árg. 1894, 26. tölublað, Blaðsíða 1
Frakkar í Iieild sinni og P.vrisar-bú- ar sérstaklega eru eins og æðisgcngnir af samblandaði sorg og hefndargirni.
Heimskringla - 07. september 1892
6. árg. 1891-1892, 64. tölublað, Blaðsíða 1
* * * Þú ert farinn frá mér nú, við finnumst aldrei, óg og þú; þinn er missir mór svo sár, meir en að það kosti tár ; öll önnur sorg, alt annað höl er ekkert
Heimskringla - 11. mars 1897
11. árg. 1896-1897, 11. tölublað, Blaðsíða 3
Ofan á þetta bættust ný vandræði. Það var farið að tala um mig og mannorð mittí virkinu meðal hermannanna. “Eðlileg afleiðing”, hugsaði Herbert.
Sýna
niðurstöður á síðu