Ísafold - 06. júní 1896
23. árgangur 1896, 38. tölublað, Blaðsíða 149
Fagnað var í fyrra, fljótt er að breytast: nú er sorg í sal. Skin og skúrir skiptast á; það eru lífsins lög.
Ísafold - 16. desember 1893
20. árgangur 1893, 78. tölublað, Blaðsíða 312
eða á annan liátt heiðr- uðu jarðarför mannsins míns sáluga, Sigurðar sýslumanns Jónssonar, 1. þ. m., eða sein með öðru móti hafa sýntmjer hluttebningu í sorg
Ísafold - 30. ágúst 1899
26. árgangur 1899, 59. tölublað, Blaðsíða 234
Vér, þegnar Yðar Hátignar á hinu balda og afskekta landi, tökum inni lega þátt í hverri þeirri sorg og gleði, er forsjónin lætur Yðar Hátign eða Yðar konunglega
Ísafold - 12. mars 1892
19. árgangur 1892, 21. tölublað, Blaðsíða 83
Hatm hafði kornið þangað seint um kveldið 0g lagt af stað í dögun.
Ísafold - 16. ágúst 1893
20. árgangur 1893, 55. tölublað, Blaðsíða 220
Zimsens, og tóku þatt í sorg minni, votta jeg hjermeð innilegt þakklæti. Beykjavík 12. dag ágústm. 1893. Agnes Zimsen, f'ödt Meyn.
Ísafold - 02. október 1897
24. árgangur 1897, 71. tölublað, Blaðsíða 283
aldursári, og síðan við jarðarför hans auðsýndu mjer mannkærleiksrika hluttekning í minni djúpu sorg með umhyggjusamri aðstoð, hugsvalandi orð- um, og göfuglyndum
Ísafold - 09. ágúst 1893
20. árgangur 1893, 53. tölublað, Blaðsíða 212
Járnsmiðurinn varð nærri utan við sig af saman- blandaðri sorg og gleði, en hafði þó fyrirhyggju á að biðja umsjónarmanninn, sem flutti sjúklingana, að lofa sjer
Ísafold - 12. ágúst 1893
20. árgangur 1893, 54. tölublað, Blaðsíða 216
Öllum þeim hinum mörgu, sem með svo margvíslegu móti heiðruðu jarðar- för mamisins mins sál. 2. ágúst, sem og fjarverandi ættingjum og vinum, er tóku þátt í sorg
Ísafold - 03. júní 1896
23. árgangur 1896, 37. tölublað, Blaðsíða 148
þeim, er i gær heiðruðu útför mins eiskaða eiginmanns SÆMTJNDAB ETJÓI1FS8ONAR með návist sinni, og á annan hátt hafa auösýnt mjer hlut- tekningu og huggun i sorg
Ísafold - 25. janúar 1896
23. árgangur 1896, 5. tölublað, Blaðsíða 20
Hjet n eð viljum við undirskiifuð þakka af hrærðum hjörtum öllum þeim hinum mörgn bæði skyldum og vandalausum, sem tóku þátt í okkar miklu sorg, og ljetu okkur