1. árgangur 1892, 11. tölublað, 171-172

Skipshöfnin á »Robert og Margrjet« sá nú strandskipið í dögun; þeir höfðu hugsað að björgunarbáturinn hefði getað bjargað mönn- unum kveldinu áður, en urðu þess

1. árgangur 1891-1892, 2. Tölublað, Blaðsíða 67

|>ær voru og, eins °g hin börn Jóns bískups, samrýudar sorg og andstreymi, því að faðir þeirra átti í alls konar basli og ofsóknum af ýmsu tagi, frá því fyrst

1. árgangur 1891-1892, 2. Tölublað, Blaðsíða 111

Sorg og áhyggja var daglegt brauð á Hól- Um í tíð Jóns biskups Vigfússonar.

2. árgangur 1892, 11. tölublað, Blaðsíða 167

í lífsins sorg frá ljóssins -borg grátnum hvarmi geislabjarmi gleði og huggun veitir.

2. árgangur 1892, Megintexti, Blaðsíða 32

Á eigin heimili mínu, sem um þessar mundir dregur skugga yflr, hef jeg með sorg- aráhuga lesið daglegar skýrslur um sjúknað herra Spurgeons.

1. árgangur 1892, 2. tölublað, 27-28

Fyrir engan mun ætti hann að bíða á sig myrkur á haust- eða vetrarvertiðum og róa ekki fyr en í dögun að sjóbjart sje. 0. V.

1. árgangur 1891-1892, 2. Tölublað, Blaðsíða 27

lækurinn, sem hreif þau skeytingarlaust með sjer, og 7 vetra gömul stúlka, berhöfðuð, með jarpa hárlokka og svört róleg augu, sem út úr skein al- vörublönduð sorg

2. árgangur 1892, 15. Tölublað, jólablaðið, Blaðsíða 235

það svo, sem þú hafir gefið mjer þá«. »Það skal jeg fúslega gjöra, ástkæri Jesú minn, en jeg má til að gefa sjálfum þjer eitthvað, jeg get eigi af- borið þá sorg

1. árgangur 1891-1892, 2. Tölublað, Blaðsíða 121

Einhvers konar gremju- blandin gleði og vonarlaus sorg hafa tekið sjer þar bólfestu, og ekkert nema bjarmi guðs almættis fær upplýst þau myrkraheimkynni. — »Jeg

7. árgangur 1892/1893, 1. tölublað, Blaðsíða 2

Tökum nú allar þessar hugmyndir, sem tákna mannlega sorg, og fylgjum þeim þang- að, er þær hafa upptök sín. Hver verSur þá niðurstaðan?