6. árgangur 1891/1892, 11. tölublað, Blaðsíða 179

þeirra sorg er svo mikil, að hún naumast tekur tal'i. Kristnu foreldrar!

44. árgangur 1892, 13. tölublað, Blaðsíða 51

Eg vissi, að maðurinn minn mundi vakna þegar í dögun. Svo varð djúp þögn stundar- korn.

9. árgangur 1892, 2. tölublað, Blaðsíða 8

úr sjó; Norðan-vindur æðist ógurlega; Öll er jörðin barin klaka’ og snjó; Gadd-hestarnir gnaga frosna þöngla — Gal-tóm fjaran, þeirra von og traust; Hof-sorg

5. árgangur 1892-1893, 91. tölublað, Blaðsíða 4

Callajrhan, ný- i.omin hingað til bæjarins til að Jeita ■■■jer ntvinnu, drikk sijr í hel á laujrar- daffsnóttiua var. g^”Curtis & Swanson Cavalier N.

67. árgangur 1892, Megintexti, Blaðsíða 50

eitthvað illt, þar sem ég í einhverjum dalnum nam staðar allt i einu, heillaður af fegurð og óljósri löngun, sem var svo sterk, að ær gleði breyttist i þunga sorg

7. árgangur 1892/1893, 5. og 6. tölublað, Blaðsíða 66

J>að minn- ir oss á þá sorg, sem kirkjufjelagið hefur orðið fyrir á þessu ári, — að forseti þess og elskaður leiðtogí hefur legið sárþjáður af þungum og kvalafullum

44. árgangur 1892, 16. tölublað, Blaðsíða 62

í „Yíkingunum" er eintóm sorg og ódrengskapur, ekki sú þunga og innilukta sorg, hinn stórkostlegi harmur, sem er hjá Brynhildi í Völsunga- sögu, heldur tuddaleg

5. árgangur 1892-1893, 60. tölublað, Blaðsíða 3

skfn mjer ekkert gott af f>ví, pó íslend- ingar sitji par lcyrrir, en jeg lield f>að sje nokkuð íljóthugsað að sleppa frá sjer allri von um íramtíð þeirrar ný

18. árgangur 1892, 1. tölublað, Blaðsíða 67

mínútum geta menn sett blett á mannorð sitt, sem ekki verður af þveginn með öllu • því vatni, sem rennur í öllum ám ájörðunni, en leggur foreldrana í gröfina af sorg

6. árgangur 1891-1892, 13. tölublað, Blaðsíða 101

Það er betra að hugleiða í tíma þá sorg, sem drykkfeldir synir hafa bakað foreldrum sínum, því hún hefir ekkf verið svo ljett á stund- um.