5. Aarg., 2. nummar, Blaðsíða 1

andre mere Kom og andet maa købe til at fortære og mindre af mit Kald, Gaarder og Hus kan erhverve til at betale.« Af Stifbørnene forvoldtes der ham megen Sorg

3. Árgangur 1895, 14. og 15. Tölublað, Blaðsíða 118

breytzt, Héilsið þjer henni móðuryðar frá mjer, hún kannast líka við mig, þegar hún sjer mig, og jeg get ekki gjört að því, þó að þjer verðið' nú fyrir þeirri sorg

1. árgangur 1895, 1. bindi, Blaðsíða 186

„Skömm frú Le, Marchant mun gera lif mitt að helvítis- kvölum og hjúpa líf Liiy sorg og eymd. tíg er inn aum- asti og sekasti maðr, cr anda dregr.“ „Vesiings

1. árgangur 1895, 1. bindi, Blaðsíða 188

Cecil Greyböurne vissi vei, að hann átti enn effir ið sorglegasta af allri þessari sorg og skelfing.

3. árgangur 1895, 8. tölublað, Blaðsíða 127

Oft finst oss lífið langvinn sorgar-vaka, ijóssins geisla byrgja harma-ský, Sorg' og- gleði sífelt endurtaka svipir tímans brjósti mannsins í.

5. árgangur 1895, 9. tölublað, Blaðsíða 130

Til mín kom sorg um óttu inn jeg einn á beði lá, hún hvíslaði’ inn í huga minn svo heitri ferðaþrá: »Jeg send er til þín«, sagði’ hún mjer, »jeg sveif um langan

1. árgangur 1895, 1. bindi, Blaðsíða 157

En hér varð hreyting ú er kom að lófa Lily. ,,Það er aðeins hdðnnr/ og sorg, er ég get séð,“ mælti konan hrygg, „en hvort það gengr yfir sjálfa yðr, eðr ein-

1. árgangur 1895, 1. bindi, Blaðsíða 174

þér þótti gaman að þeim í fyrra, góða mín.“ ,,Og þykir enn,“ mælti hún glaðlega, og skyldi eng- inn hafa séð að lijarta hemiar væri nær því að sprynga af sorg

1. árgangur 1895, 1. bindi, Blaðsíða 181

fengi aldrei að I vita ið sanna og þannig yfirgefa liann—sem hún tannar- lega mundi gera, og það með fullum rétti, ef hún vissi, , hversu liann hefði leitt sorg

1. árgangur 1895, 1. bindi, Blaðsíða 187

. — Inum gamla sárveika manni hennar var skýrt frá láti hennat moðiás'vo mikilli gætni, sém unt var; í sorg sintú