5. árgangur 1902-1903, 8. tölublað, Blaðsíða 121

Helen sem var alein inni kraup við nábeð móður sinnar, svo ytirkomin af sorg að hún tók ekkert eftir komu mannsins. „Helen, ungfrú Iiarlow!

5. árgangur 1902-1903, 7. tölublað, Blaðsíða 337

Oldumar hjöl- uðu lágrómaðar við klappirnar, eins og þœr vilduekki spiila kvöldkvrðinni, en þó fanst Luke vera einhver sorg- ar keimur í gjúlfri Jjeirra.

6. Árgangur 1902-1903, 12.-13. Tölublað, Blaðsíða 51

Skipið Vulkan lá fyrir akkerum langt frá landi og var ekki komin dögun áður sjómaður sá, sem var á verði, varð var við eitthvert undarlegt þrusk aftur á skipinu

6. árgangur 1903-1904, 5. tölublað, Blaðsíða 201

j-NN gekk gamall maður — maður, sem auðsjáau- "r lega var orðinu beygður af óblíðu lífsins, því djúp- nr rúnir voru ristar á enui lians, eu sorg og mótlæti málað

4. Árgangur 1903, 1. Tölublað, Blaðsíða 41

Þú ert farinn frá mér nú, við flnnumst aldrei, ég og þú, þirin er missir mér svo sár, meir en að það kosti tár, öll önnur sorg, alit annað ööl er ekkert móts

10. Aarg. 1903, 9.-10. nummar, Blaðsíða 6

Det var tungt — jeg var ene med min Sorg — ingen talte til mig og trøstede mig.

4. árgangur 1903, 10. tölublað, Blaðsíða 77

— o — »Að íkímin í rpphafi frcmkvæmdist úti í áiu cða rtöðuvötnum og n eð 1 iður- dýfingu, cr kunnugt af sögu ný;a testa- m< ntisins.

3. árgangur 1903, 6. Tölublað, Blaðsíða 24

A’ið hinar lipru hræringar hvítu fingranna hennar gáfu pianóstrengirnir undrunarfögur hljóð frá sér sem hrærði hjörtu áheyrendanna bæði með sorg og gleði, en

2. Árgangur 1903, 2. Tölublað, Blaðsíða 14

Jeg veit að sú sorg og þau saknaðartár, er sorgmæddu konunnar döggvuðu brár, svo mjnda eitt ódauðlegt blómperluband, er berzt á hins alvalda sólkonungs land.

6. árgangur 1903-1904, 4. tölublað, Blaðsíða 175

I sorg sinni kom honum í hug, að halda til grafreitsins í Westminster, þar hafði Bronkon sagt honum að móðir haus hvíldi.