2. Árgangur 1903, 2. Tölublað, Blaðsíða 16

kvöldin, og hana grunaði hver rnundi orsök þess, og það hafði komið fyrir, já, optar en einu sinni, að drengurinn hennar var kendur; og móður hjartað fylltist sorg

1. Árgangur 1903, 1. Tölublað, Blaðsíða 10

þess ekki af þjer að þú gjörir neitt þessu likt, en hann vill að við öll, hvert um sig, gjörum það, sem við getum.“ „En jeg get ekkert gjört,“ sagði Jóhann sorg

1. Árgangur 1903-1906, 3. Tölublað, Blaðsíða 28

Vjer getum sjeð í mannkyns- sögunni, hvernig Friðrik kjörfursti var í bardögum, og það sem meira er í varið, hvernig hann var í sorg og raunum. — Lúther fylgdi

4. árgangur 1903, 11.-12. tölublað, Blaðsíða 83

En það segi eg þér satt, væri engin þjáning til, engar sorg- ir, tár, sjúkdómar eða dauði, þá veit eg það víst, að þessi heimur væri sannur kvalastaður, og það

4. árgangur 1903, 11.-12. tölublað, Blaðsíða 93

Hún fór til hans og orð hennar hrærðu hann lítið eitt, eftir því sem heani sýndist, en hvernig sem hún lýsti sorg og hugarangri Isa- bellu, gagnaði það lítið

4. árgangur 1903, 13. tölublað, Blaðsíða 104

Borð- aðu heldur gamalt brauð á hvildai dögun- um, heldur en að taka hvíldardaginn frá bakarasveini þínum.

6. Árgangur 1903, 1. Tölublað, Blaðsíða 23

„A morgunn, undir eins í dögun", svaraði eg. Hvort okkar sem fyrri vaknaði átti að vekja hitt. Já, nú var það alt í bezta gengi.

1. Árgangur 1903, 1. Tölublað, Blaðsíða 14

Ilann hafði opnað henni veginn til eilífa iifsins, enginn gat slitið hana úr hans hendi. fó það biðu hennar dagar og ár full af erfiði og sorg, þá var það einungis

5. árgangur 1902-1903, 8. tölublað, Blaðsíða 372

Yfirkominn af sorg og söknuði, lagðist liann áfram á öldustokkinn og huldi andlitið í höuduna sór. „Kominn uppá þilfar?”

1. Árgangur 1903, 1. Tölublað, Blaðsíða 16

Á heimili hans varð órói, sorg og ófriður. Hver getur lýst eymdinni, sem ríkir á heimili drykkju-