1. árgangur 1905, 1. tölublað, Blaðsíða 8

En þegar fjölga œfídr, i þeim stendur sorg og tdr. Hvar sem gifta’ og gengi er, gleðin í þeim vaggar sjer.

2. Árgangur 1905, 1. Tölublað, Blaðsíða 8

Er ei sorg og sæla sama þér og mér? Sömu lög sem leyfðu lífið mér og þér? Er ei sálin sama, — sama þín og mín? Sami guð sem gægist gegn um augun þín?

2. Árgangur 1905, 1. Tölublað, Blaðsíða 9

Þá hófst útflutn- ingur rnikill frá Ný-Englands r kjunum vestur á bóginn— vestur í miðríkin, er þá voru að mestu óbyggð.

2. Árgangur 1905, 1. Tölublað, Blaðsíða 11

Þá eru ný áramót komin. Áriö 1904 liöið á braut og kom- iö í tölu þeirra, er mannfólkiö telur sér aö baki. Annaö nytt er komiö í þess staö.

2. Árgangur 1905, 1. Tölublað, Blaðsíða 15

Frá þeirrá sjónarmiði er ekki þetta hjáfrú, en frá voru er það ekkert annað, og staðfestir það enn á ný, hversu uinráðasvið hjátrúarinnar er vítt og reikult.

2. Árgangur 1905, 1. Tölublað, Blaðsíða 4

kennara, foringja og vini, verða boðberar í bæjum og bygðum um nýja lífið og nýju trúna, um það, að þjóðlifsvetrinum í norður- álfunni skulí nú vera lokið og ný

2. Árgangur 1905, 1. Tölublað, Blaðsíða 11

P*vi að ný áform, öýjar g.ifur og kraftar vakna hjá þessum unga manni Það kemui- þá í Ijós, að hann er framúrskarandi ðuglegur til líkamiegrar vinnu.

5. árgangur 1903-1906, 25.-27. tölublað, 201-202

Þegar Lecour las þetta brjef, vöknuðu allar illar ástríður hans á ný.

3. árgangur 1905, 3. tölublað, Blaðsíða 13

Enn á ný heyrð- ist hljóðið, hátt, skerandi óp. „Það er hundur. Heyrðu, geturðu ekki greint stöngina, sem steudur þarna upp úr snjónum ?“

3. árgangur 1905, 3. tölublað, Blaðsíða 21

En hún var rík í Guði, því hún átti frið- inn, sem æðri er öllum skilning, friðinn, sem ein- ungis fæst fyrir trúna á Jesúm Krist, sem gjörir sorg að gleði, breytir