19. árgangur 1905, 24. tölublað, Blaðsíða 96

_Hún bað mig að visu, aö gæta þess, að hann eigi biði líf- eða lima-tjón, en færi eg að skrifa henni, myndi það þó að eins valda henni sorg,, þótt hann sé heill

3. árgangur 1905, 3. tölublað, Blaðsíða 29

Hún skrifaði Níels og sagði honum þessar sorg- | ar fregnir. Lengi beið hún eptir svarinu.

79. árgangur 1905, Megintexti, Blaðsíða 99

Mjer finnst það lireinsa holdsins lágu sorg að heyra gljúfrabarmsins djúpa ekka.

2. Árgangur 1905, 2. Tölublað, Blaðsíða 34

, og var að lesa fyrir okkur í biblíunni, og að segja okkur sögur úr lienni, þangað til við urðum svo hrifnir, að okkur vöknaði um augu, ýmist af gleði eða sorg

2. Árgangur 1905, 3. Tölublað, Blaðsíða 13

Ó, jeg sje með sorg og kviða, hvernig farið getur einnig fyrir henni, blessuðu barninu mínu, ef hún þyrfti að hrekjast hjá vandalausum.

1. Árgangur 1905, 1. Tölublað, Blaðsíða 48

Timin leið og ímsar breitingar urðu á högum minum; en ávalt er sorg og áhiggjur þingdu hug minn vitjaði ég einverunnar og kyrðarinnar við lindina mina og ég trúði

79. árgangur 1905, Megintexti, Blaðsíða 256

Enn í dag finnast leifar alls þessa á Islandi, þótt fá- vizka vor, hirðuleysi og ræktarleysi hafi valdið oss sorg- legu tjóni í þessu sem öðru.

6. árgangur 1905, 7. tölublað, Blaðsíða 61

. — Vatns- karlar, vinnukonur og bágstaddasti lýður borg- arinnar, sein ekki hefir efni á að eyða dögun- um öðruvísi en úti við hina eríiðu, lítilsvirtu en þó

1. árgangur 1905, Dómsdagur - Inngangsræða á trúmálafundi, Blaðsíða 158

: „Eg sá nýjan himin og nýja jörS, þvi sá fyrri himinn og sú fyrri jörS var horfin, og sjórinn var ekki framar til.“ — Þá verSur engin synd framar til, eöa sorg

8. árgangur 1905-1906, 5. tölublað, Blaðsíða 108

Sál hennar yfirbugaðist af sorg. Hrygg og einmana hélt hún ofan eftir skuggadal dauðans.