1. Árgangur 1911/1912, 4. Tölublað, Blaðsíða 197

Og svip- ur hennar lýsti takmarkalausri sorg. Pálminn tók eftir því,að enn óx þyturinn í lauf- inu.

18. Árgangur 1912, 1. Tölublað, Blaðsíða 78

á landinu og hugði á framfarir bæSi sínar og annara, en starfsfrestur framkvæmdamannsins ótrauSa, var þá aS þrotum kominn, því voriS 1894, dó hann meö þeim sorg

4. Árg., 9. nummar, Blaðsíða 1

sorgflaggið flagsar við svørtum um- vundið, frá ringastu smáttu, frá skipum og knørrum: sorg er í landi, alt geylið er svunnið, eittans berst navnið frá Danana

26. árgangur 1911/1912, 11. tölublað, Blaðsíða 324

Að sann-nefndum sorg-

26. árgangur 1911/1912, 12. tölublað, Blaðsíða 419

NiSrlagsorSin liSu framhjá Ben Húr, sem þá einmitt var hlaðinn þungri, en angrblíSri skilnaSar-sorg.

1. árgangur 1912, 5. tölublað, Blaðsíða 38

hjarta vort vera svo tómt, að ekkert muni geta fylt það aftur; en þó er til guðdómlegur ástvinur, sem dvelur í hjarta hvers trúaðs manns, sem getur bætt hverja sorg

8. árgangur 1912, 16.-18. tölublað, 127-128

« »Já, jeg grjet af sorg. Yður þj'kir vist líka vænt um blóm, hr.

7. árgangur 1912, 3. Tölublað, Blaðsíða 35

Hver sorg er fyrirheit um fögnuð. Þeir, sem sáran bera sting fyrir brjósti í dag, vakna til leika að morgni.

1. Árgangur 1911-1912, 6. Tölublað, Blaðsíða 277

án augnna og heyrði án eyrna og svo sjáum vér, að tíminn stendur ekki fyrir henni, þar sem hún getur látiö manninn taka út margra ára gleði eöa margra ára sorg

1. Árgangur 1912, 10. Tölublað, Blaðsíða 77

Menn eru sorg- lega skeytingarlauslr með andlegu fæðuna, sem menn mestmegnis fá við lestur blaða og bóka.