29. árgangur 1916, 15. tölublað, Blaðsíða 2

Gráttu ekki góða mamma, geymdu’ ei sorg við hjartans am; minstu þegar minning klöknar, mamma, þú átt annað bam.

9. Árgangur 1916, 1. Tölublað, Blaðsíða 2

Þessi vinur er Jesú, — jólahöfðinginn, sem þú ný- lega hefir sungið um í jólasálmunum, hann er þinn bezti vinur, sem ætíð er viljugur til að hjálpa þór.

1. Árgangur 1915-1916, 4. Tölublað, Blaðsíða 388

látinn hvarlla til sinna fornu ásla í kvæðinu Vögguljóð, -og þar á eftir hefðu auðvitað bæði Sorg og Hugfró átt að koma; en fyrst kemur »Eldgosið og stjórnarskrármálið

10. árgangur 1916, 12. tölublað, Blaðsíða 182

Hann fékk allar óskir sínar uppfyltar, og þótt þær yröu öörum til sorgar, fann hann ekki til iörunar, ]íví aö sorg mátti hann ekki þekkja.

9. Árgangur 1916, 11. Tölublað, Blaðsíða 86

« Drengurinn fleygir sér á mottuna, sem á að heita rúmið hans, og sofnar fljótt, Hann vaknar í dögun — klukkan er aðeins 3.

12. árgangur 1916-1917, 9. tölublað, Blaðsíða 71

Hún lagðist og dó af sorg. Og þarna er Loftur og Lilja. Þau lofuðu aldrei að skilja. Hann hrataði’ í heitan hver. Hún hljóp út og drekti sjer.

90. árgangur 1916, Megintexti, Blaðsíða 330

Eg veit þá, að sorg hans er sorg alheimsins, og að hún er þyngri og dýpri en öll veraldarinnar höf. Eg hefi talað við hann í storminum.

4. Árgangur 1916, 4. Tölublað, Blaðsíða 224

Og gangist þér ekki liugur viS harmi mínum, getur ekkert læknaS sorg mína annaS en dauS- inn.” GrátbeiSni hans var ekki þar meS lokiS. .

6. árgangur 1916, 103. tölublað, Blaðsíða 4

í dögun hittu þeir fyrir bóndabæ í skóginum og þar fengu þeir að vera um daginn. Faldi bóndi þá úti á skemmulofti.

5. Árgangur 1916, 8. Tölublað, Blaðsíða 124

Hún hélt að viljað gæti til að þeir sætu þar fastir fram Áfir dögun, svo að til þeirra sæist og bræðurn- ir kæmu svo henni til hjálpar er þeir vöknuðu aftur.