23. árgangur 1917, 3. tölublað, Blaðsíða 176

i/6 hann var sem mest þjáður, hlóðst enn á hann sú sára sorg, að missa móður sína.

91. Árgangur 1917, 2. Tölublað, Blaðsíða 194

[Skirni'- Fyrir liandan feigðarströnd, fjarri sorg og kviða, segja þeir enn þá óbygð lönd úti í geimnum víða.

11. Árgangur 1917, 7.-8. Tölublað, Blaðsíða 178

Rað var rétt í dögun.

3. árgangur 1917, 37. tölublað, Blaðsíða 147

Ó Guð, ó guð, jeg bíð þess ekki bœtur að burtu tókstu snildarmenni það; mjer dagar finnast dimmir eins og 'nœtur; nú drýpur sorg i jyrrum gleðistað, þvi burt

4. árgangur 1917, 3. tölublað, Blaðsíða 21

Raphael svaraði einungis með svo þungu andvarpi, að Horace sá strax að það var ekkert smáræðis sorg arefni, sem lá svo þungt á sálu hans. »Þú hefir heyrt vondar

4. árg., 1916-17, 135. tölublað, Blaðsíða 4

Hún vakti hjá mér sára sorg. — Sorg I hrópaði Valentinegbæði hrygg og fegin. Hvernig stóð á því ?

6. Árgangur 1917, 11. Tölublað, Blaðsíða 131

Lúðrar voru nú þeyttir á ný, og kallarar hrópuðu, og var þeim nú fylgt til kapellunn- ar, og stóðu dyr hennar opnar.

1. Árgangur 1916/1917, 3. Tölublað, Blaðsíða 29

Gað synir þessi liðuga staka: Vínið kætir seggi’ í senn, sorg upprætir pelinn. Hvort á fætur öðru enn oss þó mæti élin.

1. árg. 1917-1918, 3. tölublað, Blaðsíða 21

En hafi konurnar ekkert að segja i opinberum málum, vanti þær rétt til að koma fram sem sjálfráðir með- borgarar, verður kvörtun þeirra, sorg og gremja, yfir

6. Árgangur 1917, 11. Tölublað, Blaðsíða 123

í dögun sneru riddarar Saladins aftur.