8. árgangur 1918, 111. tölublað, Blaðsíða 2

Fimtwdagiiiii 2. maí til íbúa í Njálsgötu, Norðurstíg, Ný- iendugötu, Óðinsgötu, Pósthússtræti, Ránargötu, Rauðarárstíg, Sellands- stíg, Skólastræti, Skálholtsstíg

24. árgangur 1918, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 38

Það var rétt í dögun. Hann sat og var að binda um fingurinn á sér, því að hann hafði skorið sig á kjötdós, sem hann var að opna.

4. Árgangur 1918, 4. Tölublað, Blaðsíða 65

Hingað lá leið mín yfir urðir og eggjagrjót, og sjá, hvernig eg er útleikinn eftir ferðina. í dögun mun eg héðan fara«.

Háskólaárið 1917-1918, Fylgirit, Blaðsíða 60

Já, árin liðu; en mjer stóð á sama um það og lifið með.« Þannig liefir mikil sorg tilhneigingu til að ræna mann ánægjunni af öllu, svo að manni fer að standa á

1. árg. 1917-1918, 9. tölublað, Blaðsíða 75

honum er vísað á bug, og árangurinn, sem hann gerði sér vonir um bregst, eys hann af eilífum lindum hið innra í sjálfum sér — nýtt þrek, nýjan kær- leik og ný

24. árgangur 1918, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 97

Við hættum líka.“ „Þá er það búið með guðs hjálp.“ „En við verðum skotnir í dögun?“ „Hver á að skjóta okkur?

12. Árgangur 1918, 9. Tölublað, Blaðsíða 65

Vei yður, þjer, sem eruð kátir, ef engum ljeltið sorg og liarm! Þvi standið þjer svo stærilátir? (), stingið liendi’ í eigin barm.

31. árgangur 1918, 51. tölublað, Blaðsíða 1

fölnað og farið og fjasað um listir ei neitt, — vér hvíidina margþráðu hiljótum frá háværum aldanna gný, unz völundur virjnu og lista osis vekur til starfa á ný

24. árgangur 1918, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 12

12 LOCKSLEY HÖLL [Eimreiðin Hvað er eilíft æsku hjarta alverundar — þeim, sem ber 7^. sorg í hug og ávöxt aldrei æskufjörs og gleði sjer?

24. árgangur 1918, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 8

Hilt er satt, er skáldið kvað: Það er allra sorga sorg að sakna góðs og muna það!