Háskólaárið 1917-1918, Fylgirit, Blaðsíða 13

Sorg og 8Öknuður — strok og rás. Mc.

7. Árgangur 1918, 2. Tölublað, Blaðsíða 19

kristnir menn væruni ekki tilfinningarlausír fyrir hörmunga- býsnúnum, sern bræður vorir og systur pinast nú af og undir i öðrum löndum, heldur væri einnig hér sorg

24. árgangur 1918, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 46

Eg kafaði strax í dögun á föstudaginn. „Það var nú kyndug ferð, lagsmaður! og alt öðru vísi en eg bjóst við. Eg sé það enn fyrir mér svo greinilega.

2. árgangur 1918, 83. tölublað, Blaðsíða 1

Liszt, viðurkendi fullveldiskröfu íslend-1 tntía og kvað ísland vera í per-1 sónusambandi við Danmörku að> lögum til. »Fréttir« gátu þess á dögun- um, að Lundborg

14. árgangur 1918, 1. tölublað, Blaðsíða 3

Pessi misskilningur fæddi af sér tortryggni, tortryggnin liatur, liatrið stríð og slyrjaldir, styrj- aldirnar sorg og sviða, hungur og hörmungar, svo að lieimurinn

14. árgangur 1918-1919, 2. tölublað, Blaðsíða 12

Nokkuð hefur hann gefið sig við bókmentalegri gagnrýning (»krítik«) og má þar m. a. nefna ritgerð »um fegurð kvenna í ný- íslenskum skáldskap«, sem birtist í

11. Árgangur 1918, 7. Tölublað, Blaðsíða 56

Ó, lof og dýrS, eg Drottln fann, Eg elska herrann Jesúm, Eg elska hvern, sem elskar hann, Eg elska nafniS Jesú, Hann hefir’ mig leyst frá synd og sorg, Só lofaS

24. árgangur 1918, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 56

Á hverri nóttu, rétt fyrir dögun, gekk eg út í öllum skrúðanum og fór þangað, sem eg gat séð síkið, þar sem „Frumherjinn“ hafði sokkið, og einu sinni í tunglskini

3. árgangur 1918, 27. tölublað, Blaðsíða 105

— Mér ógnaði, lciddist lífsins sorg, á landinu gœfusnauða, og hugði að losast við angistarorg, útburðarvœlið í mannlífsins borg, og hvílast á hjarninu auða

Háskólaárið 1917-1918, Fylgirit, Blaðsíða 68

er það, að jafnvel sálarfræð- ingar hafa talið tilfinningar eins og ásl og hatur lil frum- legra, ósamsetlra tilfinninga og skipað þeim á bekk með gleði og sorg