Lögberg - 21. september 1922
35. árgangur 1922, 38. tölublað, Blaðsíða 6
svo dimt og leiðinlegt, og veita henni sorglausa framtíð- Hún sneri sér við, og leit á magra, holdlitla andlitið hennar móður sinn- ar, þar sem áhyggjur og sorg
Lögberg - 17. nóvember 1927
40. árgangur 1927, 46. tölublað, Blaðsíða 6
Nú kom hann vingjarnlegur, vankár, lagði mjúka .blæju yfir sorg hennar og talaði hugg- andi um söknuð hennar, skvldi hann seinna meir geta vakið ánægju og vellíðan
Lögberg - 19. júní 1924
37. árgangur 1924, 25. tölublað, Blaðsíða 3
Og eitt andvarp, þrungið af ást og sorg, leið upp frá þrjósti hans.
Lögberg - 05. apríl 1923
36. árgangur 1923, 14. tölublað, Blaðsíða 5
Svo sneri hún sér aS okkur, sem J>ögul sorg nísti: “Ó, kæru, kæru vinir” sagSi hún, “Jnð vitiS ekki hvaSa forsmekk — hvaSa vissu—” þar þagnaSi hún aftur, rendi
Lögberg - 25. júní 1925
38. árgangur 1925, 26. tölublað, Blaðsíða 5
fáir, harðsnúnir, norrænlr menn, ýttu knerri úr vör, öttu afli við úfnar Atlant&hafsdætur, stigu fæti á ameríska strönd og stofn- uðu hina. fyrstu Norðmanna ný
Lögberg - 23. desember 1920
33. árgangur 1920, 51. tölublað - Jólablað, Blaðsíða 1
við stýrið stæði sá, er stjórnar öllu vel, og flytti þá út vtfir brimgarðinn og hafrótið til eilífðar- landsins, í eilífan friðarfaðm guðs, — þá er oss ekki sorg
Lögberg - 12. apríl 1923
36. árgangur 1923, 15. tölublað, Blaðsíða 1
* «• * iMál eitt ein'kennilegt kom ný- lega fyrir i Fort William Ont.
Lögberg - 05. janúar 1928
41. árgangur 1928, 1. tölublað, Blaðsíða 6
: “Nei, slíkt getur maður ekki fyrirgefið, krefjist þess ekki; yfirsjón þessa fiskimanns er of slæm til þess; hefði hann sagt frá þessu, þá hefði það linað sorg
Lögberg - 23. desember 1926
39. árgangur 1926, 51. tölublað, Blaðsíða 3
Þeir vita og skilja 8ð lífið á bæði sigur og ósigur, sorg og gleði, ljós og myrkur, og hvorutveggja getur fall- ið þeim í skaut í kappleik lifsins og Jjeir
Lögberg - 26. apríl 1928
41. árgangur 1928, 17. tölublað, Blaðsíða 2
Þigg enga gáfu af eigingjörnum manni, og bitt ekki vináttu við óvandaða; því að það yrði snara fyrir dygð þína, Qg leiddi sorg í sálu þína Hafðu ekki þann hlut