28. Árgangur 1922, 5-6. Hefti, Blaðsíða 333

Til þín hafa þeir hrópað í sorg sinni. Þér hafa þeir falið sál sína, þegar þeir Dómltirlfjan í Lundi. skildu við þetta líf.

3. árgangur 1922, 59. tölublað, Blaðsíða 4

A v. á Ný kvæðabðk % Srimssoa: Vi5 langelda. Fæst Irjá, bóksölum. Ingim.

2. árgangur 1922, 20. Tölublað, Blaðsíða 160

Jfar má ei sorg né mæða ná til þín, þar morgunsólin björt í heiði skín. Á sinum ástarönnum Guð þig ber, og engilhörpu Jesús gefur þér. (Litlir gimsteinar).

1. árgangur 1922, 1. tölublað, Blaðsíða 1

J>að er ekki auð- velt að lýsa jólaskapblænum; hvort heldur sem hann kemur fram sem gleði, eða angurblíða eða sorg. — það mætti eflaust segja, að sorgartilfinn

10. árg., 1922-23, 29. tölublað, Blaðsíða 4

Svein- björnsson tónskáld og frú hans ný- flutt hingað til lands, eftir að hafa verið f jarri fósturjörð sinni um mörg ár. pegar svo góðan og merkan gest sem

4. árgangur 1922, 11. tölublað, Blaðsíða 176

Vér höfurn reynt mikið síðastliðið ár, en þyngsta sorg- in mætti oss síðastdiöinn Imánuð.. Vor kæri faöir var grafinn 5. janúar.

3. árgangur 1922, 223. tölublað, Blaðsíða 4

Þegar þeir komu niður úr fjöllunum, sneru þeir til suðurs, og undir dögun komu þeir til hesta sinna, sem tveir menn gættu. Nú gekk ferðin greiðara.

2. árgangur 1922, 32. Tölublað, Blaðsíða 257

Séu þau dáin, þá hlúðu vel að leiðum þeirra og’ bið Guð að fyrirgefa þér alla þá sorg, sem þú bakaðir þeim, en getur sjálf- ur aldrei bætt.

I. árgangur 1922, 3. hefti, Blaðsíða 42

42 norska hefir dregið til sín sál mína, hertekið hana, veitt henni,yndi og yl, vakið ást í sál minni; og nú, er leiðir skilja, er sorg .mín sár.”

2. árgangur 1922, 49.-52. Tölublað, Blaðsíða 437

Prýtt er alt og fágað og' fögrum ljósum skreytt, flúið burtu myrkrið, en sorg i gleði breytt. Gleyminn heyrandi.