21. árgangur 1925, 7.-12. tölublað, Blaðsíða 91

Og það færði henni á ný þann unað og þá sælu, sem hún hafði notið, er hún drykkjaði Dísu litlu á brjóstum sjer. . . .

12. árg., 1924-25, 342. tölublað, Blaðsíða 2

Þetta baðáhald <r það ný,a ta á e. a. s., hann hefir sprungið, svo liáspennan hefir staðið í gegnum , Xil hann.

3. árgangur 1925/1926, 1. tölublað, Blaðsíða 9

skeika nú fremur en áður, þrátt fyrir það, að hinn mesti og besti alþýðu- höfðingi Norðurlanda, e. t. v. alls heimsins, hvarf úr stríð- inu og skildi eftir sorg

9. árgangur 1925, 5.-6. tölublað, Blaðsíða 22

Faðirinn var í voðalegri æsingu, og íyltur sárustu sorg.

15. árgangur 1925, 247. tölublað, Blaðsíða 3

Eru þau altaf sorg- leg, bæði þeim sem slasast, og hin- um sem verða orsök til slysa, jafn- vel þó að segja megi, að ómögu- legt hafi verið að komast hjá slysi

19. Árgangur 1925, 8.-9. Tölublað, Blaðsíða 67

Jeg gat bent þeim til hans, sem græðir öll hjartasár, gömul sem ný.

2. Árgangur 1925/1926, 16. Tölublað, Blaðsíða 58

Við á morgun megum trúa Mörg að veitist gleðin ný, Foreldrar oss fögnuð búa, Fyrir löngu hugðu að því. Börn sem ekki elska pá Ættu ei nokkurn hlut að fá.

14. Árgangur 1925, 5. Tölublað, Blaðsíða 65

Man hún fá borið sára sorg og punga, svellköldum staðið móti neyðargjósti? Matinlegum skilning er það miklu ofar, ónd liennar Drottinn gegnum tárin lofar.

3. Árgangur 1925, 8. Tölublað, Blaðsíða 59

Það er i dögun kaldan vormorgun. íbúar Jerúsalemsborgar, ásamt ýmsum rnönnum, sem komnir eru til að vera við páskahátíðina, eru að rísa úr rekkju.

11. árgangur 1925, 12. tölublað, Blaðsíða 4

Hverja dögun vortrú hjá þjer vaki. Vináttan í hendur þínar taki þéttu haldi: Guð og góðir menn. Þorsteinn Þ. Þorsteinsson. jörð til ábúðar.