9. Árgangur 1925, 4. Tölublað, Blaðsíða 265

Ástin ræður sorg og gleði. Enginn veit það æfintýri. Engum ég það heldur segi. — Fagra Allie! Fólkið sefur, Freyja vakir, nóttin þegir!

12. árg., 1924-25, 322. tölublað, Blaðsíða 2

. — Það er svo hætt við að einhver kunni að skilja það svo sem þeir sjeu óbeinlínis að hæðast að sorg sármæddra manna.

9. Árgangur 1925, 1. Tölublað, Blaðsíða 31

Engir greindu af grun né vissu getnað hans — þá feyki skyssu, en markið áttu »synd og sorg«. Samt var furða þvælnin, þolið, þófið hans við nekt og sult.

15. árgangur 1925, 314. tölublað, Blaðsíða 6

BæSi sorg og gleði geta snúið börnunum til hans.“ „Hann veit ekki neitt, e'ða vill ekkert segja,“ hugsaði Clement.

7. árgangur 1925, 11. tölublað, Blaðsíða 161

þegar svo fáir unglingar leita ráöa hjá foreldrum og mönnum, sem lífsreynslu hafa, lenda óvenjulega margir í sollinum og valda sjálfum sér og skyldmennum sínum sorg

39. árg. 1924-1925, 19. tölublað, Blaðsíða 6

Andlitsdrögin voru enn þá fögur — ekkert megnaði að breyta formfegurð andlitsins — en augun, sem höfðu verið blá og ljómandi, voru nú dapurleg af sorg og tárum

12. árg., 1924-25, 178. tölublað, Blaðsíða 8

Aðaistræti 8' Ávalt byrgur af fata. og frakkaef num.Altaf ný efui með hverri ferfl, AV. Saumastofunni er lokað kl. 4 e. m. alla laugardaga.

15. árgangur 1925, 151. tölublað, Blaðsíða 2

Og ölh norska þjóðin hefir í lijarta sínu beygt kné i sorg og lotningu og innilegu þakklæti til hins látna, mannsins, sem lagði sjálfan sig í lölurnar og land

18. Árgangur 1925, 11. hefti, Blaðsíða 172

Einni stundu fyrir dögun lögðum við á stað. Alt var þakið snjó, en veður var heiðskírt.

18. Árgangur 1925, 12. hefti, Blaðsíða 187

Fyrir miðnætti vorum við steinsofnaðir við eldstóna. í dögun vakti konan okkur.