41. árgangur 1926, 3. tölublað, Blaðsíða 70

Undir eins i dögun föstudagsmorguninn söfnuðust presta- höfðingjarnir aftur saman og fóru nú með Jesú bundinn upp til hailarinnar. í fyrsta sinn á æfinni stígur

13. árg., 1926, 293. tölublað, Blaðsíða 8

Nokkur sýnistliorn af þeim birtast í Lesbóltinni á dögun- um. — Iljer má eigi staðar nema.

19. Árgangur 1926, 6. Tölublað, Blaðsíða 48

0, það slys, því hnossi-að hafna, Hvílíkt fár á þinni braut, Ef þú blindur vilt ei varpa Von og sorg í Drottins skaut.

10. Árgangur 1926, 2. Tölublað, Blaðsíða 126

Hann veit líka af þessu. »Vi herrer neurenestikere«, segir hann í sorg- blöndnum afsökunarróm, »vi er dárlige mennesker og til nogenslags dyr duer vi heller ikke

XIII. árgangur 1925 - 1926, 3/4. Tölublað, Blaðsíða 42

Das groBe Werk ,,Dögun“, die Morgendámmemng, ist so ein Aus- schnitt.

19. Árgangur 1926, 5-6. hefti, Blaðsíða 77

Jeg skal biðja þess, að hinni kynlegu og beisku sorg, sem virðist hvíla á yður, verði ljett af yður. — — * »Sorg!

2. Árgangur 1925/1926, 29. Tölublað, Blaðsíða 106

Sorg og söknuður hljómar í söng hans, kvíði og þrá. Hann á vist í húsi þar sem lágt er til lofts og skamt til veggja. Tónarnir eru hálfkæfðir — brostnir.

2. Árgangur 1925/1926, 35. Tölublað, Blaðsíða 129

Nú skil eg hina bitru sorg, sem faðirinn hlýtur að finna, þegar hann verður að sjá af sinni eigin holdget- inni dóttur«.

4. árgangur 1926, 1. tölublað, Blaðsíða 12

J U N f jliTeðan heimsófriðurinn stóð yfir, heyrði öll veröldin um hina grimmúðugu mannaslátrun í Armenía, og það fylti hug manna hryllingu, sorg og meðaumkun

2. Árgangur 1926, 38. Tölublað, Blaðsíða 3

Hann gerði enga tilraun til að dylja sorg sína fyrir Lucien, sem hann bar mest traust tiU Loksins mælti hann: — Alla sina æfi er maður að athuga lif og athafnir