2. Árgangur 1926, 38. Tölublað, Blaðsíða 3

Hann gerði enga tilraun til að dylja sorg sína fyrir Lucien, sem hann bar mest traust tiU Loksins mælti hann: — Alla sina æfi er maður að athuga lif og athafnir

2. Árgangur 1926, 45. Tölublað, Blaðsíða 3

Ætlað er að almenn lands- sorg verði útfarardaginn og skemtistöðum lokað o. þ. u. 1. é%uém. Sigurðsson klæðikeri. Sími 377. Ingólfgstræti 6.

2. Árgangur 1926, 97. Tölublað, Blaðsíða 3

Hann varðist nú eigi lengur sorg- inni. Það voru sorgarkvaiir fulforðins manns, er hann leið nú, en ekki hjartakviði óþroskaðs unglings.

2. Árgangur 1926, 36. Tölublað, Blaðsíða 3

af sorg. Hann þrýsti henni upp að sér og setti hana svo á kpé sér, eins og þegar hún var of- urlítil telpa: — Hr. Alvard hefir beðið þín.

2. Árgangur 1926, 58. Tölublað, Blaðsíða 3

Og báðir bera þeir einnig djúpa sorg.

2. Árgangur 1926, 86. Tölublað, Blaðsíða 3

Hún þerraði augu sín, og þreytt og uppgefin af sáiarstríði sínu trúði hún Lucien fyrir sorg sinni og leyndarmáli.

2. Árgangur 1926, 85. Tölublað, Blaðsíða 3

Og dauðinn kallar á hana i gæluróm: Hérna er hvíld frá sorg og kvölum.

1. Árgangur 1925/1926, 288. Tölublað, Blaðsíða 3

Kringumstæðurnar voru alls eigi aðlaðandi, og sorg Garavels yfir vanvirðu dóttur sinnar var mjög átakanleg.

2. Árgangur 1926, 57. Tölublað, Blaðsíða 3

Söngurinn fylti nóttina sælli gleði og sárri sorg.

1. Árgangur 1925/1926, 281. Tölublað, Blaðsíða 3

meðbiðii hans fram yfir hann, og hann hafði þvi flýtt sér frá lögreglustöðinni og beina leið heim til Garavel til þess að geta glatt sig við það að> baka henni sorg