Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 32. Tölublað, Blaðsíða 13
í dögun gekk liann flautandi um göturnar og geiturnar, sem þektu aftur blístrið, í hon- Um komu til hans og fylgdu honum dyggi- lega eftir.
Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 20. Tölublað, Blaðsíða 5
Hann er avalt meS þeim, bæSi í sorg og SleSi, nieS þeim í orSi gleSihoS- skaparins, sem hann hoSaSi sjálf- ar hjer á jörSu.
Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 1. Tölublað, Blaðsíða 2
Við höfum nú ný- fengið nýjar tegundir af þessum al- þekta skófatnaði, í viðbót við gömlu tegundirnar, þar á meðal lakkskó, mjög fallega og sterka.
Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 7. Tölublað, Blaðsíða 11
En jeg er utan við sig af sorg, veit ekki hvað jeg á að gera við peningana, sem bóndi minn fól mjer til gæslu meðan han n v'æri í burtu.
Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 2. Tölublað, Blaðsíða 6
Svo langt sem sögur ná, hef- ir jafnan verið rík tilhneiging meðal manna að skifta dögun- unum í heilla- og óheilladaga.
Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 37. Tölublað, Blaðsíða 7
Þegar þeir voru komnir inn undir Boulogne hvesti á ný, bát- urinn hentist áfram og skoppaði og hristi veslings sjúklinginn. Nóttin fjell á.
Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 28. Tölublað, Blaðsíða 14
Þegar komið var fram undir dögun rjenaði honum nokkuð og kallaði þá á læknirinn. „Læknir“, sagði liann. „Jeg býst við að jeg eigi ekki langt eftir.
Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 44. Tölublað, Blaðsíða 13
Hvers- vegna fórstu út fyrir dögun? — Gefðu mjer kaffi! sagði hann önugur. — Hjerna er kaffið, en hvað gengur að þjer, elsku litla hjartað mitt?
Fálkinn - 1930
3. árgangur 1930, 24. Tölublað, Blaðsíða 2
Lands- lagið er eyðilegt og stórfenglegt, lík- ast þvi sem er uppi á háfjöllum á ís- landi, og fólkið er eins og náttúran sjálf, ástríðuþungt og sterkt i sorg