3. árgangur 1930, 37. Tölublað, Blaðsíða 10

Var hann utan við sig af sorg. Nokkrum vikum seinna fjekk hann þó brjef frá lienni.

3. árgangur 1930, 38. Tölublað, Blaðsíða 14

ámátleg og svo að segja boruðu sig gegnum loftið eins og regn af hvinandi örvum. í kveinum þessum braust fram niðurbældur sársauki og ilska, vesæld, einvera og sorg

3. árgangur 1930, 42. Tölublað, Blaðsíða 13

Hann hafði greinilega sjeð í augum hennar endur- skinið af harmi sínum og sorg ■-— en honum fanst að henni gæti aðeins þótt vænt um hann eins og tryggan hund

3. árgangur 1930, 18. Tölublað, Blaðsíða 2

Þessir fimin, sem farast er foreldra- loust barn, gömul kona, sein engann á að, gamáll maður beigðUr af sorg, óhamingjusámur unglingur og ung stúlka utan við

3. árgangur 1930, 30. Tölublað, Blaðsíða 7

Á slíkum augnablikum sagðist hann geta farið óra vegu út um alla geima og geta sjeð margt ný- stárlegt.

3. árgangur 1930, 47. Tölublað, Blaðsíða 13

Marta Rosa vakti sorg hans og með- aumkvun, og jafnvei þó að hann vissi úr livaða liverfi og af hvaða fólki hún var, fjekk hann stundum alt í einu þá hugmynd,

3. árgangur 1930, 15. Tölublað, Blaðsíða 10

Þegar frú Caillavet dó varð Ana- lole Franc.e óhuggandi af sorg. Reyndi „Tiko“ að hughreysta hann með því að segja honum frá húsmóð- ur sinni.

3. árgangur 1930, 1. Tölublað, Blaðsíða 10

„Nei, nei, jeg er s jálf óhamingju- söm, jeg þjáist af sorg, sem jeg hefði aldrei getað ímyndað injer að myndi henda mig“.

3. árgangur 1930, 45. Tölublað, Blaðsíða 14

liann sá Margheritu koma inn og fjekk aðeins tima til að sleppa umslaginu; en fann að stúlkan gat sjer til hvað hafði gerst, djúp skömm- ustukend blandaðist sorg

3. árgangur 1930, 30. Tölublað, Blaðsíða 11

„Drotningin hefir á þessum þriggja ára einveru- og sorg- arlíma lært að stilla hið illa skap sitt og nú er liún þakklát yfir að fá að sjá ykkur aftur“.