16. árgangur 1935, 1. tölublað, Blaðsíða 45

I dögun næsta morgun fórum við út að vatninu. Það, Sem okkur furðaði mest á, er við komum þar, var, að nú

1935, Bænavikulestrar 7. til 14.desember, Blaðsíða 32

Við lifun nú á dögun dgilu og stríðs, meiri en heinurinn hefur hekkt til áður. En 'þessir dagar nunu líka leiða í ljós óviðýafnanlegan Icraft.

30. árgangur 1935, 2. tölublað, 129-130

í samúð er leyst upp hver sorg og hver þrá, er sviðu’ á svo margar lundir.

2. Árgangur 1935, 4. Tölublað, Blaðsíða 11

Svíar eru forn og ný menn- ingarþjóð og auk þess frændþjóð okkar. Land þeirra er gagnauðugt og fagurt, og þjóðlíf Svía er glæsilegt.

29. Árgangur 1935, 3. Tölublað, Blaðsíða 22

Þegar Árni gat litið upp á ný, sá hann, að faðir hans var hoi'finn.

3. Árgangur 1935, 1. Tölublað, Blaðsíða 11

Það var rétt fyrir dögun. Myrkrið var að byrja að þynnast kringum fjallstoppinn. Jafnvel þar uppi var enginn andvari.

1. Árgangur 1935, 5. Tölublað, Blaðsíða 204

Drýpur sorg, drýpur hrygð af rauðum rósum. í gleði vér hálfpartinn heillumst í draum. En harmur á enga drauma.

2. árgangur 1934-1935, 7. Tölublað, Blaðsíða 4

Þess hefir oft verið getið hér í blaðinu í vetur, hvort útlit væri á því, að ný iðnnámslög yrðu sam- þykkt af Alþingi í náinni framtíð.

3. Árgangur 1935, 7. Tölublað, Blaðsíða 15

Nokkru eftir dögun komum við að hnúk þeim er áður getur. Það er móbergshnúkur allbrattur og stór. Um hann segir dr. Þorv.

3. Árgangur 1935, 21. Tölublað, Blaðsíða 14

Við vöknuðum í dögun. Þal var ónota-hrollur í okkur, dofi í fótum og drungi í höfði. Aftur hó, sig, gelt, jarmur, bölv og skammir.