2. árgangur 1937, 164. tölublað, Blaðsíða 1

Jafnframt var stjórn Dagsbrúnar og hinu ný- kosna, trúnaðarmannaráði veitt umboð fcil þess að hefja samn- ingaumleitanir við atvinnurek- endu,r og ennfremur

12. árgangur 1937, 10. tölublað, Blaðsíða 80

— Já, það er nú í rauninni sorg- legt, þeim þótti altaf svo vænt um hvort annað áður! Ýkjur í daglegu tali. — Hún flaut í tárum.

17. árgangur 1937, 3. Tölublað, Blaðsíða 36

Bitur sorg og sársauki, sem móð- ir hans leið við það, að elzti sonur hennar strauk að heiman og lét ekk- ert um sig vita árum saman. 3.

17. árgangur 1937, 13. Tölublað, Blaðsíða 187

Og þó að ástvin- ir okkar hverfi og komi aldrei aftur, fáum við þó þá svölun, er friðar sorg- þreytt hjarta, við fáum að sameinast þeim í anda, og bænir vorar

1. árgangur 1937, 2. tölublað, Blaðsíða 1

Og gleðin á voriö aö vini, og voriö á sorg og nótt, Því saman viö systur erum um sérhvern jaröarrann, og gleðinnar hros vér herum og hót Þeim, sem meta kann

19. árgangur 1937, 2. tölublað, Blaðsíða 9

Hvers vegna lifa menn óhamingjusamir, niðurbeygðir af sorg og kvíða þegar hann, sem hefir alt vald á hirnni og jörðu segir til þeirra “Ef þér eruð stöðugir í

17. árgangur 1937, 2. Tölublað, Blaðsíða 31

Þessi vera var klædd í búning, sem virtist vera samsettur af húningi allra hinna — af hungri, sorg, örbirgð, ofsa og örvinglan.

17. árgangur 1937, 3. Tölublað, Blaðsíða 38

Ég varð að bera byrðina, þrungin af sorg, og standa upprétt, því að hann var alveg eins og ósjálfbjarga barn af iðrun og sorg.

1937-1938, 10. tölublað, Blaðsíða 281

Des. 1937 DAGRENNNIG 281 amlega. óánægðir með sjúkann líkama og sorg þjakað hjarta, hrópar ’maðurinn stöðugt á nátt- úruna — ekki guð — biðjandi hana, að skerpa

24. Árgangur 1937, 1. Tölublað, Blaðsíða 2

Ó, það slys því hnossi’ að hafna, hvílíkt fár á þinni braut, ef þú blindur vilt ei varpa von og sorg í Drottins skaut.