Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 46. Tölublað, Síða 9
Þessi negri, Jackie Robin- son, sem er frægur knatt- spyrnumaður vestra, hefur sagt í yfirheyrslu hjá „ó- amerísku nefndinni", að Paul Robeson hafi tekið nokkuð
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 30. Tölublað, Síða 11
Eftir andartak heyrðu þau rödd hans aftur — ákveðna, skipandi — með þessum undirtón af ástríki sem hann viðhafði ávallt í skiptum við sína eigin negra.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 40. Tölublað, Síða 2
Pósthólf 75. 5 © Jack Teagarden er einn hinna fáu jazzleikara, sem sagt er að negra-jazzleikarar hafi líkt eftir.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 23. Tölublað, Síða 11
Negrinn stóri glotti við tönn, en hin skipandi rödd Celíu hafði samt þau á- hrif á hann, að hann svaraði með samblandi af virðingu og tilfinningu þess, að hann
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 24. Tölublað, Síða 12
Það hafði verið fárviðri — fullur negri — hún datt einhversstaðar, svo' kom Alec. Eða var það draumur?
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 24. Tölublað, Síða 11
Henni datt Job í hug, stóri negrinn, sem læddist álíka hljóðlega og köngullóin. Job! Var það að ófyrirsynju, að hún óttaðist hann svo mjög?
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 28. Tölublað, Síða 9
prests í kirkju einni í Brooklyn í New York. í>að vakti einkum athygli, að einn negri hlaut vígslu, sá fyrsti, sem.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 25. Tölublað, Síða 12
Við lyftum yður upp, annar negrinn og ég, en hinn gekk inn í húsið til þess að vita hvemig þar væri umhorfs.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 30. Tölublað, Síða 7
Sigur sinn átti hann að þakka negrunum, en hann hafði heitið þeim að búa til vél sem gæti gert þá hvíta, ef hann fengi embættið.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 50.-52. Tölublað, Síða 16
. — 53. negrum. — 55. innar. — 57. lin. — 58. gár- unganna. — 59. niði. — 52. veru. — 54. húsdýra. — 56. sk.st. — 57.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 44. Tölublað, Síða 6
Negrarnir léku dásamlega og þau fengu kampavín.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 43. Tölublað, Síða 4
Banjóin svörruðu, saxófónarnir glumdu, lúðrarnir drundu og negrarnir sungu: ,,Oh, that night in Carolina". Dr.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 10. Tölublað, Síða 5
Það voru engir bílar á eyjunni, engin leikhús, hótel eða nætur- skemmtistaðir og hið eina sóðalega kvikmynda- hús, sem til var, var aðeins sótt af negrum.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 2. Tölublað, Síða 6
Ungfrú Mayley rétti gömlum negra með vingjarnlegt andlit, lyklana.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 27. Tölublað, Síða 12
Hún fór rétt framhjá einu negra- hverfinu, og nú heyrði hún greinilega hinn villta söng og æðisgengnu hróp. En það hafði engin áhrif á hana.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 25. Tölublað, Síða 11
Þeir voru að vísu ekki óðfúsir fararinnar, en Blanque-negrar eru sjóhundar að eðlisfari og voru ekki mjög hræddir." „Og þið komust það í þessum sjógangi!"
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 14. Tölublað, Síða 5
Það voru negrar. „Vinnufólkið er að fremja trúarathafnir," sagði Alec. „Nei!“ Rödd Lancings var hvell eins og svipu- smellur, svo að öllum vaið bilt við.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 9. Tölublað, Síða 5
“ Gamall negri kom út um breiðar dyrnar og bar stóran bakka. „Góðan daginn, frú Olga! Góðan daginn, litla ungfrú!"
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 8. Tölublað, Síða 5
Sennilega var hún vön þessari meðferð og reiddist henni ekki. í raun og veru, hugsaði Celía, eru negrar svo ólikir hvítum mönnum að mörgu leyti, og þarf senni