Nýja konan - 23.02.1932, Blaðsíða 1
1. arg. A.5. februar 1932. 1. tbl.
VERKAKOHAN 0G STÚTTABAR^TTAM„
Afleiðingar krepjnmnar, lanaa-
lækkanir, cgnrlegur vöxtur atvixnu-
leysis. skatta og tc 11 ahækkan.1.r,kc.'na
ekki sízt liart niður a yerkakonurnii „
Húsmæður af v erkalyðss1411
veröa að leysa úr þeirri þraui að
láta síménnkandi tekjur heimi]isins
hrökkva f.yrir útgjöldran. Au.ðvaldið
notar ser samtakalaysi og pólitiskt
þroskaleysi verkakvenna til ; lækka
kaup þeirra og læfcun með því ei.anig
kaup verlcamanna. Sifellt flei'.’i
verkakonur verða aö leita að atvinnu
fyrir utan heimilib og aukxi þannig e
enn framboðið a vmauafli, samtimis
því, sem ef tirspurnin minnkar,. Við
það lækka launin og atvinnuleysið
eykst, ef verkakonur tak.a nu ekki
höndum^saman til að sporna við því,
með þvr að berýast v.ið hlio karlmann
anna fyrir bættum k.jorum..
Ereppan á rot sína að rek:ia til
skipulagsleys.is auðvaldsins, einka-
eignarrét tar fárra asmu anðmanna á
framleiðslutækjum, lifsnauðsyn,jiun og
notlcun þeirra til þess að auka auð
eigendanna, en ekci til þarfa verka-
lýðsins. Ivreppan e.r ekki þvi að
kenna^ að alþýðan eyði of miklu,held
ur þvi; að kaupgöta almenn.ings. fer
síminnkandi, samtímis því sem fraro-- j
leiðslan vex. Þetta verður ti.l þesck
að vörurnar seljast ekki nema raeð
lækkuðu verði, en til þess að gorn
samt framleitt með obreytcum nagnaði,
reynir auðvaldið að lækka launin og
lengja vinhutimann, fækka vorkafólk-
inu og set;ja nýjar ful.Lkomnur vé'lar
1 þess stað. Auðvaldið getur þannigj
í bili haldið arð.i. sínnro óskertum. 1
en fyr eða síðar hlýtur kreppan að
magnast við þetta., meir en nokkru
sinni fyr. Auðvaldið hefir cnga aðn
leið færa en þessa. en hnn leiðir
til óbærilegra hönounga fyri _* hinn
vinnandi lýð.
En i einu laudi i' heiminnm er
engin kreppa, ekkert atxúnnuleysi,
enginn sultur og neyðt í HáðstjÓrn-
arrikjuriuro Iieiir verkalýðurinn tekið
framleiðslutakin., bank.ana, verzlun-
ina og rik' jvildið i sinar hendur.
Þar er ekki framleitt vegna griða-
fiknar fá* :.;raa braskara, þar er ekki
fraialeitt fyrcir cþei.;; tans. raarkað,
Þar er framleitt eftir ákveðinni,
storfenglegri áætlur;., til að fulí—
nagja þörfuro alþýðnnnar sjálfrar.
Þessvegna or þar ergin kreppa og get-
ur engln kreppa orðið. En þetta hef-
ix* ve:u i. ýð H.á ost ;j 6rnarr í?xjanna að-
eins teV.izt fyrir miskunnarl'áusa bar-
áttu gogn auðvaldinu og "ráðum” þess
v.iö krenpmim. Verknlýðurinn og auð-
valdið eign er.ga saroleið út úr krepþ-
unni. Háö auðvaldsiiis við kreppunni
er, _að skella af'lexðingum hennar yf-
ir á berðar verkalýðsins, en ráð
verkalyðsins er að skella þeirc yfir
á auövaldiðo
Verkakonuri rnilli þessara
tvegg.ia l.eúð'a eigið þið aö velja.
Aanar Bxsgar, a'ð láta auðvaldið ginna
ykkur ti.l s.ð standa afskiptalausar,
á með&n þaö framkvaro::..r hungursókn
sina gegn ykkur, en hins vegar að
ber.iast með rottækum verkamónnum fyr-
ir hagsmunum ykk&r o
VEHKAK0NI3H1__ÍTIZIÐ YKKUH UM
FQRTJSITTLIÐ ÍELENZKS VEH.KALfÐS . UM
KOMÆITTISTALJOF-K í'SLAljHSl iN RAMS
EB. EAHÍÍ'IAlj EHFIÐ. MEÐ HONDM ER
SIO-URINN VÍ.E