Röskir drengir - 01.10.1939, Blaðsíða 1
r
Hr * 1. ______________________________________________
Á v a r p .
Kr-eru 'börn.
Hér heilaar ykkur nýr gestur,
sem kominn er að heimsrskja ykkur.
bið lítið auðvitað í’yrst á naí'niö
og ef til vill finnst ykkur blað-
ið bera einkennilegt nafn.
Yið raunum reyna aö vanda allann
frágang pess,eins og við getum,
Blaðiö mun koma út eins oft og
ástaöur leyfa.
lítgef entíurnir.
Si^ung sveiðin.
aó var einn dag,þegar eg var
í Borgarfirði,að eg og Helgi og
Árni,frændur mínir,fundum upp á
því,öð fara að veiða silung.
Við' höföurn fundið net, tokum úr því
skársta partinn,bundum steina £
þaö,til að sokkva því og settum
spýtur í flotholt.Svo settum við
nokkuð langa spotta í pað. 'egar
þetta var buið lögðum við af stað.
Við ætluðurn að veiða £ avol£tilli
ársprænu, sern var svo sem 20 m£n.
gang frá bænum.
>egar við komum að ánni,fáru
þeir yf.ir,en eg var eftir á liinum
bakkanum. Svo réttu þeir mér band-
ið á netinu,yfir ána,á stöng og
festi eg það með hæl.Siðan férum
við að fæla silungana £ netið,
með þv£ aö pota með priki undir
bakkana og henda gr j óti. T->egar við
erum.búmir aö þessu,fara strákarnir
að draga netió til s£n,þvf það var
árbakkinn lægri og betra að ná þv£
upp. Mer sýndist þeir fara hálf
klaufalega að því að draga netið
og fannst eg mundi vera miklu betri
við það,þo eg hefði aldrei gert
það áður.
Ig nennti ekki að fara niöur
með ánni,þangað sern liún var mjórii,
til að fara yfir,en ætlaði að stkkva
yfir,þarna,sem eg stóð,en bar var
talsvert breitt.Stákarnir sogðu að
eg gæti 'ekki stokkið þetta,en viö
það fylltist eg eldmóði og ætlaði
að sýna þeim "pottormunum"hvað eg
gæti.Geng eg svo nokkur skref aftur
á bak,hleyp til og stekk.Mér fannst
eg vera orðinn nýr Skarphéðinn.....
en þegar eg kom niöurþpá kom eg ekki
á bakkann,heldur talsvert frá honum,
£ ána. Til allrar hamingju var ekki
rnjög djúpt,eg bleytti mig bara £ fæt
urnar (en það var nú daglegur við-
burður). IIá fár af mér mesta mont-'>-
ið,en eg reyndi aö bera mig borgin-
mannlega,þá 3rákarnir hlægju að
mér og sagöist haf'a gert þetta vil^-
andi,til að sýna þeim hvað eg væri
nú"kaldur".
Við héldum nú niður meö ánni ég
köstuðum netinu mokkrum sinnum,en
aldrei reyndi ég að stökkva yfir
ána,eftir þetta.
þegar við komum heim með sil-
ungana var okkur hrásaö fyrir dugn-
aðinn, en ég varð að haf'a sokkaskifti
þv£ uiík ég var blautur í fæturna.
ao Kennari:"Hvernig vissi Eoi að
flóöið var að fjara ú±?"
Nomni: "linn da#,llom dúfa til hans
með blað £ nef’inu,og svo hefur hann
l£klega lesið á þv£ að flóðið væri
að verða búið."