Dagblaðið - 24.09.1975, Blaðsíða 14

14
/■
Dagblaðið. Miðvikudagur 24. september 1975.
Bannar
brenni-
vín og
litríkar
skyrtur
Frank Borman, sem var
æðstur manna i geimferð
Apollo 8, er orðinn mjög
óvinsæll hjá starfsfólki sinu.
Hann er orðinn forstjóri
stærsta flugfélags heims,
Eastern Airlines, og hann er
ofsafenginn bindindismaður.
Hann hefur meðal annars
bannað öllu starfsfólki aö
drekka annað sterkara en
sódavatn meðan það er i
starfi. Þá hefur hann einnig
lagt blátt bann við siðu hári
og litrikum skyrtum.
Sagt er að starfsfólkinu
finnist helzt, að bezt hæfði
fyrir Borman að verða ,,for-
seti á tunglinu”. Frank Bor-
man er 47 ára.
Frank Borman
Milljarð
fyrir
þrítugt
Það er vist litið spennandi
að tala um menn sem ætla að
verða milljónamæringar
fyrir þritugt, nema tekið sé
fram að það eigi að vera i
dollurum. Sá sem á sex
milljón dollara á milljarð
króna. Þetta er takmarkið
sem Uri Geller hinn snjalli
hefur sett sér.
Uri er heimsfrægur orðinn
fyrir að beygja skeiðar með
hugarorku, gera við klukkur
og færa til nálar á áttavitum.
Hann er nú 27 ára, svo að
skammur timi er til stefnu,
en hann hyggst nota frægð
sina fljótt, það er að segja
verða ríkur fljótt.
Hann býr i New York þar
sem hann málar myndir,
skrifar eitthvað og æfir sig i
leiklist. Með þessum hætti
ætlar hann að ná takmark-
inu.
Burton búinn að vera?
Richard Burton er annað veif-
ið i fréttum, en sumir segja að
hann sé nú búinn að vera bæði
sem leikari og kvennagull.
Þessi Welsmaður, sem var einu
sinni svo lifsglaður og manna
snjallastur leikari, hefur sem
leikari horfið úr sviðsljósinu.
Það er ekki að vita hve mikið
af fréttum um hann, hvort hann
sé eða sé ekki aftur tekinn
saman við Elisabetu Taylor, er
runnið undan rifjum auglýs-
ingamiðlara leikaranna. „Hann
hefur ekkert léngur nema
endurminningarnar,” segir
blaðið Modern People.
„Þegar ég fer i bólið þessa
daga fer ég venjulega til að
sofa,” segir Burton, sem nú
vekur fremur meðaumkun en
aðdáun hjá öðrum leikurum.
„Ég hef sætt mig við mitt
hlutskipti.”
Eftir að honum mistókst i
kvikmyndinni The Klansman,
sem er vel gert verk af hálfu
höfundar en fór i súginn i kvik-
mynd, segja menn að fyrir
Richard Burton eigi ekki að
liggja að leika nema smáhlut-
verk i framtiðinni.
úr leik í
Hollywood
„Burton er úr leik sem Holly-
woodstjarna og hann veit af
þvi,” segir Hollywoodmaður i
viðtali við blaðið. „Hann hafði
aldrei miklar vonir um The
Klansman. „Nafnið Klansman á
við Ku Kux Klan.
Kvikmyndaframleiðendur
höfðu verið að rembast við að
finna eitthvað i leik Burtons og
manninum sjálfum sem væri
þess virði að bjarga frá glötun.
Margir kvikmyndaleikarar
náðu, þegar þeir eltust, að finna
nýjar leiðir. Þetta átti til dæmis
við Ray Milland, Dana Andrews
og Melvin Douglas. Þá tókst
tveimur ódauðlegum leikurum
að halda sinu allt til enda, þeim
Spencer Tracy og Clark Gable.
Burton vekur aðeins með- ■
aumkun með aldrinum, bæði á
sviði, tjaldi og i einkalifi. Holly-
wood hefur nú loks samþykkt að
þetta sé svo.
Vinir Burtons hafa, sam-
kvæmt Modern People, fallizt á
að það eina, sem hann dygði ef
til vill til, væri að skrifa endur-
minningar sinar. Þetta yrði
vafalaust metsölubók, ef honum
tækist sæmilega. „Að minnsta
kosti er hann heppinn að einu
leyti: Hann þarf ekkí að vinna
til að komast af,” segir vinur
Burtons.
Eftir að hjónaband hans og
Taylors fór út um þúfur, gortaði
Burton af þvi að hann mundi
eyða dögum sinum við að eltast
við ungar stúlkur, hverja á fæt-
ur annarri. „Það er svo mikið til
af fallegum stelpum,” sagði
hann þá. Vinir hans viðurkenna
híns vegar að með gortinu hafi
hann verið að fela sár sin eftir
meðferðina hjá Elisabetu
Taylor.
Þarf hann að nota auðlegð
sina til að ná smástelpum? Það
gæti vel verið. Það bætir ekki úr
skák að hann varð svona rikur
af þvi að hann var kvæntur
Taylor. Burton fékk ekki hæstu
laun sem leikari fyrr en hann og
Elisabet urðu ástfangin þegar
kvikmyndin Kleopatra var
gerð.
Sumir segja að hugmynd hans
um hjúskap með Elisabetu
prinsessu frá Júgóslaviu hafi
aðeins verið enn ein tilraunin til
að „halda andlitinu”.
Fylliriin hans hafa stundum
verið með eindæmum, og eftir
skilnaðinn lá við að hann dræpi
sig á fyllirii.
Ef til vill yrði það honum
helzt til bjargar ef hann næði að
taka að nýju saman við Elisa-
betu Taylor.
Richard Burton nokkuð úr sér
genginn á götu.
HITAMÆLAR HÆTTULEG-
IR OG VAFASAMIR
Börn eiga það til að „borða”
þá. Svo eru nú hitamælar i vax-
andi mæli gerðir úr plasti og
vaxi.
Ung hjúkrunarkona tapaði
hitamælinum niður hálsinn á
sjúklingi. Maðurinn virtist litlu
verri fyrir vikið.
Læknar fylgdust með mælin-
um niður meltingarveginn i
nærri þrjár vikur með röntgen-
tækjum. Þá kom mælirinn út
eins og vera bar. Mælirinn var i
góðu lagi eftir ferðalagið.
Þessi atburður gerðist i fyrra.
Frá honum er sagt i timariti
bandariska læknafélagsins.
Það kemur ekki oft fyrir, að
fólk gleypir hitamæla. Hins veg-
ar eru mikil brögð að þvi að
sjúklingarnir, einkum börn, fái
sér vænan bita af þeim.
Þetta er ein orsök þess, að
læknar bæði austan hafs og
vestan, reyna að finna hag-
kvæmari leiðir en „munn-hita-
mæla”, sem eru orðnir mjög al-
gengir.
1 Bandarikjunum eru komnir
á markað mælar, sem á að
fleygja eftir notkun. Þeir eru úr
plasti með vaxi á endanum.
Vaxið fær sama hita og sjúkl-
ingurinn hefur. Siðan er hita-
stiginu náð, með þvi að vaxend-
inn er settur i rafeindatæki, sem
læknir eða hjúkrunarkona hafa
við höndina.
Mælinum er siðan fleygt.
Framleiðendurnir segja:
„Það er engin hætta á glerbrot-
um eða smiti, þegar slikir mæl-
ar eru notaðir.
Þá hefur brezkum læknum
komið i hug að finna aðferðir til
að hætta að nota hitamæla. Þeir
hafa, i rannsóknarstöð i London,
fundið upp tæki, sem mælir hit-
ann, með þvi að það er sett á
hörundið.
„Venjulegur hitamælir getur
sýnt skekkju, sem nemur jafn-
vel allt að tveimur hitastigum,”
segir einn af forgöngumönnum
þessárar aðferðar. Þetta getur
að sjálfsögðu orðið sjúklingnum
til bölvunar.”
önnur brezk uppfinning er
„byssumælir” fyrir villidýr, svo
sem fila.
Byssunni er beint að dýrinu og
hleypt af, en ekkert skot kemur.
Það eru innrauðir hitageislar
frá likama dýrsins, sem fara
inn i byssuna og sýna, hvaða
hita dýrið er með. Ekki þarf að
fjölyrða um, hversu erfitt hefur
verið að mæla hita á dýrum með
öðrum aðferðum.
Og einum lækni finnst beinlin-
is, að það sé timasóun að vera
að mæla hita.
Dr. Leon Norman skrifar i
timarit: „Ég hef aldrei notað
hitamæli i ellefu ára starfi
minu. Éghef rætt við 100 þúsund
sjúklinga, og enginn hefur
kvartað. Til eru önnur og áreið-
anlegri merki um einkenni, sem
taka minni tima.”
Annar læknir segir, að munn-
mælir sé ágætt ráð til að þagga
niður i sjúklingum, þó ekki væri
annað.