Alþýðublaðið - 15.09.1969, Blaðsíða 15

AJjþýðubl'aðið 15. september 1969 15
ÍA sigraði
p' Frh. 12. síðu.
tnes ngar líka upp úr aufca-
spyrniui, þegar aðeins voru
fiimm miínúiiur til leiikislokia,.
Teitur Þórðarson var vel
staðsettur, og slkallaði mjög
laglega í mank af stuttu færi.
Þietta voru sanngjörn úr-
slit eítir gangi le Ikisins í
heild. Alkiurnesingarnir voru
vel að sigrinum komnir, þrált
fyrir ef ðleifca'na í fyrri hóltf
leifc. Þeir ibættu það upp og
meira 11 í einni iþálfileifc.
Þó miá segja að Ketffllviíking-
ar hafi verjð óiheppnir á síð-
ustiu mínútuim leilklsins að fá
eklki tæfcifæri til að jafna
mleð vítaspyrnu. Balkvörður
Akraness sló greinilega hendi
í bdltann inni í vítateigi sín
um, en Guðtmiundur Hai’alds
son, sem að öðnui leyti dæimdi
þennari leifc mjög vel, haifði
ekfci aðstöðu til að sjá brot-
ið. — gþ
FÆREYJAR
Framhald af bls. 16
slíkrar iðnkynningar í Fær-
eyjum en 'annars staðar er-
lendis?
,,Það er áfcaflega þægilegt að
le ta til Færeyja í þessu efni,
þar sem við þunfium ekiki einu
sinni að breyta uimi áletranir
á vörunuam til þess ag við-
sk'ptavinirnir slkilji, um hvað
er að ræða“.
Hve mörg íslenzk fyrirtæki
taka þát,t í þessari jkynninffu,
í iFæreyjum?
„Sextán fyrirtæfci talka þiátt
í kynningunni, en sú tala seg
ir elktki allt, þvlí að sum fyrir
'tæfcin haifa tekið að sér að
fcynna framileiðslu annarra ís
ienzikra fyrirtæfcja og eru vör
urnar því raunvenulega frá
mifclu flleiri fyrirtæfcjium en
þessum sextán“. —
Framhald af bls. 16.
í sumar, enda eru þeir búnir
að fara í alla landshluta og al-
veg hættir að kippa sér upp
við það þótt regnið streymi úr
loftinu svo að þurrkurnar hafa
ekki við, og vindurinn sé svo
hvass, að bíllinn sviptist til,
og bílstjórinn verði að keyra í
fyrsta gír upp Ártúnsbrekk-
una og brekkuna upp að skíða-
skálanum. Enda var bíllinn
þungt hlaðinn og fyrir utan
liljómsveitina, sem er skipuð
fimm mönnum, þrátt fyrir
tríósnafnið, eru öll hljóðfærin
aftur í. Strákarnir láta fara
vel um sig í aftursætinu og
syngja af hjartans lyst alla leið
ina austur.
Ferðin austur að Aratungu
tók ruma þrjá tíma og þegai’
þangað var komið, var Sigríð-
ur Gunnarsdóttir komin fyrir
góðri stundu og farin að spyrj-
ast fyrir um fallegar stúlkur.
GÓÐ AÐSÓKN
Þetta laugardagskvöld átti
að kjósa ungfrú Árnessýslu,
og blaðamaður Alþýðublaðsins
fékk að fljóta með austur að
Aratungu til þess að fylgjast
með því hvernig þessar kosn-
ingar fara fram. Hljómsveitin
fór að koma hljóðfærunum fyr
ir og strákarnir töluðu ,um
það sín á milli, að ekki væri
útlitið sem bezt fyrir góðri að-
sókn, því fjórar hljómsveitir
spiluðu í sýslunni þetta kvöld,
en það er mjög óvanalegt. —
Á Selfossi voru tvær hljóm-
sveitir, hljómsveit Ingimars
Eydal á Flúðum og Mánar í
Þjórsárveri. — Brátt kom þó í
Ijós, að ekkert var að óttast,
fólkið fór að koma strax upp
úr klukkan níu. Fyrsta dans-
lagið ómaði að vísu fyrir hálf-
tómu húsi, en áður en leið á
löngu fór fólkið að hópast inn,
fyrir alvöru og um 11 leytið
var húsið 'orðið fullt.
Þegar fór að líða að mið-
nætti leitaði ég Sigríði uppi og
fann hana frammi við fataheng
ið þar sem hún athugaði gaum-
gæfilega allar stúlkur, sem inn
komu, engin falleg stúlka
komst hjá-því að spjalla nokk-
ur orð við hana.
I
UNGFRÚ
ÁRNESSÝSLA
— Hvernig gengur, Sigríður,
spurði ég.
— Ég er nú ekki búin að fá
nema tvær stúlkur í keppnina,
en þær eru báðar alveg gull-
fallegar.
— Eru stúlkurnar yfirleitt
tregar að taka þátt í þessari
keppni?
— Nei, en þær eru flestar
annaðhvort trúlofaðar, búnar
að eiga börn, giftar eða úr
Reykjavík.
En Sigríði tókst um síðir að
fá fjórar stúlkur til að koma
fram, að vísu eru þær vana-
lega fimm, en það tókst ekki að
fá fleiri að þessu sinni.
Klukkan hálf eitt kynnti Sig-
ríður stúlkurnar, og þær röð-
uðu sér á sviðið, og hélt hver
á sínu númeri. Það upphófust
þegar hróp og köll, sumir vildu
númer 3, aðrir númer 4, en
þessar stúlkur virtust vera vin-
sælastar. En ekki dugði að
kalla upp númerin, það þurfti
að krossa við númer stúlkn-
anna . á aðgöngumiðanum, og
síðan var þeim safnað saman
í kassa. Það gekk með miklu
handapati og látum, en tók þó
furðu stuttan tíma, og talning
hófst þegar bakvið sviðið. —
Fljótlega komu úrslitin í ljós,
sú sem sigraði heitir Auðbjörg
Lilja Lindberg frá Ósabakka
á Skeiðum, 18 ára gömul, en
hún bar spjald númer 3, og
það var nokkuð ljóst frá byrj-
un, að hún fengi flest atkvæði.
Stúllca númer fjögur fékk næst
flest atkvæði, en hún heitir
Guðrún Tryggvadóttir frá
Bj^rk í Grímsnesi.
Ég náði tali af Lilju niðri í
búningsherbergi, þar sem verið
var að mynda hana í bak og
fyrir.
FINNST FÁRÁNLEGT
AÐ VERA
FEGURÐAR-
DROTTNING
— Hvernig er að vera fegurð
ardrottning, Lilja?
— Ég veit það varla, mér
finnst það bara fáránlegt.
— Varstu nokkuð feimin að
komá fram?
— Já, ég var mjög feimin.
— Hvaða fnenntun hefur þú?
— Ég er gagnfræðingur úr ,
Gagnfræðaskóla verknáms í
Reykjavík. ,
— Hvað me‘ð framtiðina?
— Ég ætlaði í Iðnskólann í
vetur, að læra hárgreiðslu, en
ég hef hvergi fengið pláss á
hárgreiðslustofu, svo ég verð
Gagnfræðaskólirtn
á Sauðárkróki
igetur bætt við nerrvendum 11., 3. og 4. bekk.
Heimavistarrými er fyrir hendi.
Umsóknir berist fyrir 20. sept. Upplýsingar
í síma 5219 M. 9—12 daglega.
Skólastjóri. !
KENNARAR
Kennara vantar að Barnaskóla Borgarness.
Umsókinarfrestur til 21. September.
Upplýsimgar gefur skóilastjórinn, Sigurþór
Halldórsson, sími 93-7197.
Skólanefnd.
líklega að vera heima í vetur.
— Hvað hefur þú gert í sum-
ar?
— Ég hef verið núna í hálf-
an mánuð uppi á fjöllum, að-
stoðarstúlka hjá Völ h.f., sem
er að leggja veg upp að Þóris-
vatni.
— Hver eru þín helztu áhuga
mál?
— Það er hárgreiðsla, íþrótt-
ir og ferðalög.
MJÖG ÁNÆGÐ MEÐ
STÚLKUNA
Svo sný ég mér að Sigríði
og spyr hvernig henni finnist
keppnin hafa tekizt að þessu
sinni.
— Ég er mjög ánægð með
stúlkuna, hún er gullfalleg, og
hún hefur líka mjög skemmti-
lega og hispurslausa framkomu,
hún er greinilega ekkert dek-
urbarn.
Klukkan tvö eftir miðnætti
fór ungfrú Árnessýsla upp á
svið og ávarpaði mannfjöldann,
sem hyllti hana ákaft, og enn
einni fegurðarsamkeppninni er
lokið, og starfsfólk lceppninnar
enn einu sinni á heimleið. —■
Þorri.
Horfur versna
□ Ástandið í Norður-ír-
landi versnaði aiftur um helg
inna, er t 1 snarpra átaika
Herskip á heimieið
□ Stærsta hterdkip Sovét-
man’na, hið 18.000 lesta beiti
sfcip ,.Moífcma“, oig tveir tund
urspillar iflóro um heCgina
noríur um Bosporus-sund og
Leiðréliing
í grein Björgv'ns Guð-
m'undssonar um atvin'nomál,
sem birti'st í blaðinu í fyrra-
daig voru nofclkrar prentvill-
ur. Sagt var, að kanadísfcu
togararnir hielfðu kas'bað 30
Lausn frá embætii
□ Forseti íslandis hefur hinn
10. þ. m., samkvæmt tillögu
dúmsmáiaráðherra, veitt Jóna
Hvað gera þeir
ungu nú!
□ Ungu fólfci, siem enn hef
ur ekfci synt tvö hundmð
mlatrana, Skal bent á að eldra
fcam viíða í Balfast, Tveir
brezíkir hermenn vor.u skotn-
ir til bana Vonin um, að
talkast mætti að koma áístand
inu í land'inu í eðlilegt horif
hið fyrsta, er þar með að
engu orðin. —
hafa þar mieð tíu rússneslk
hersfcip horlf ð aftur heim frá
Miðjarðarhafi, það sem af er
september. Síðustu tvær vifc-
ur ágústmlánaðar var 'hins
vegar stöðuigur straiumur
rússnsslkra hierskipa suður
uim Bosporus-sund og út í
Miðjarðarhaf, og vatoti það
eigi alllítinn ugg ráðamanna
víða um heim. —
m'Míjónir hver, hinir dýrustu
þeirra en átti.að vera „hinir
ó'dlýrustu þeirra“. Þar sem
rætt er um kanadiídku togar-
ana he-fur fallið niður setn-
ingarhluti. Ré’tt er mláísgrein
in á þessa leið (feitletrað það
er niður féll): Elf þeir hetfðu
Verið fceyptur fil l'andls'ins
'hlefð'. það að sjálfsögðu verið
ndkfcuð Ikostnaðarsaimt að
.skipta um vélar í togur unuim.
tan Hallvarðssyni forseta
Hæstaréttar lausn frá em-
bætti hæstaréttandómara frá
1. janúar 1970- að telja, sam-
Ikvæmt ósfc hans.
fóJfcið iætur ekfci sinn hlut
öftir liglgja þegar synda sfcal
200 imietrana. Sigríður Sae-
land, nýlega áttræð, fyrrver
andi Ijósmóðir synti 200 metr
ana í Hafnarfirði fyrir
skömmu.
KEFLAVÍK
Alþýðubl'aðið vantar útburðarbörn í Kefla-
vík. Upplýsirtgar á síma 1122.