Tíminn - 29.05.1962, Blaðsíða 15

Níræð;
Þórdís Gísladóttir
Ásbjarnarstöðum
„Mér eru fornu minnin kær.“
Þau orð víkja ekki úr hug mín-
um þessa dagana, er ég minnist
þess, að Þórdís Gísladóttir á Ás-
bjarnarstöðum á Vatnsnesi, er að
verða níræð að aldri. Frá barn-
æsku hef ég talið hana meðal ná-
kominna vina minna. Sú vinátta er
þó ekki upphaflega sprottin af
persónulegum kynnum eða •'sam-
vistum, heldur að erfðum fengin.
Eg heyrði foreldra mína oft tala
um Þórdísi og foreldra hennar og
bróðir — og ávallt á þann veg, að
mér fannst sem betra fólk og
skemmtilegra en fjölskylduna á
Saurum í Miðfirði, áður á Valda-
steinsstöðum í Hrútafirði, gæti
ekki verið að finna í þessum heimi.
Örstutt kynni mín í æsku við þær
mæðgur á Saurum og nánari kynni
síðar við Magnús, bróður Þórdísar,
staðfestu þessa bamatrú mína, sem
síðan hefur ekki haggazt. Þá koma
mér jafnan heimilin á Óspaksstöð-
um og Saurum í hug, er ég heyri
trúrrar og falslausrar vináttu getið.
Þórdís er fædd 29. maí 1872
á Valdasteinsstöðum, en þar
bjuggu foreldr. hennar, Gísli Magn
ússon og Guðrún Hannesdóttir,
lengi á fyrri búskaparárum sín
um. Föðurforeldrar mínir, Einar
Guðnason og Margrét Magnúsdótt-
ir, voru þar í sambýli nokkur ár.
Synir þeirra, Guðni og Jón, voru
þar og til heimilis, báðir fulltíða
menn, en Þórdís var þá náiægt
fermingaraldri.
Mikil bókhnýsni og námshyggja
réð ríkjurn á bænum þeim. Var
Þórdís þar enginn eftirbátur, enda
frábærlega skörp og skýr. Munu
og bókmenntir hafa verið hennar
hugðarefni alla ævi, ekki eingöngu
sem uppspretta fróðleiks, heldur
jafnframt — og miklu fremur —
sem „sá heiti blær, sem til hjart-
ans nær“. Hagmælsku, sem yljað
ar, hlaut hún að erfðum, en hélt
var af næmum smekk hennar sjálfr
lítt á lofti. Er þó margreynt, að
hagleg staka, lífgar vinafagnað á
góðum stundum eins og hún líka
mildar blæ tregans, þegar sárt svíð
ur í hjarta.
Tíminn eyðir tára- og neyðardögum
en að græða er um megn,
ef að blæðir hjarta gegn.
Rúmlega þrítug hóf Þórdís bú-
skap með Jósef Guðmundssyni frá
Syðri-Völum. Bjuggu þau nokkuð
víða, en síðast voru þau á Ásbjarn
arstöðum. Þar búa nú synir þeirra
tveir, Loftur og Guðjón. Jósef lézt
1936, en Þórdís hefur síðan verið
hjá sonum sínum og tengdadætr-
um. Hefur hún notið mikillar ást-
úðar þeirra, og þá hafa einnig son
arbörnin sex verið henni hugljúf.
Líkamskraftar hennar eru sem
vænta má mjög teknir að þverra
og sjón að daprast, en henni hefur
með öðrum gæðum veitzt sú heiil
að láta hug sinn aldrei eldast eða
hjartað. Og vita má hún, að vinar-
hug á hún meðal allra, sem henni
hafa verið kunnugir að forgu pg
nýju.
Við erum mörg, sem hugsum
hlýtt til hennar nú á þessum
merku tímamótum á ævi hennar
og biðjum henni blessunar á ævi-
kvöldinu. Eg þakka þér, Þórdís
mín, fyrir órofa vináttu þína við
mitt i fólk og einnig hversu ég, ó-
verðugur, hefi átt hins sama frá
þér að njóta. Guð belssi þig og
ástvini þína alla og heimili ykkar.
Jón Guðnason.
Hugheija þökk votta ég öllum nær og fjær, sem sýndu mér
samúð og vinarþel við andlát eiginmanns míns,
Halldórs Jóhannssonar
og heiðruðu minningu hans viS jarSarför.
Hvammstanga 26. maí.
Guðrún Jónasdóttir.
AlúSarþakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu viS fráfall og
jarSarför eiginmanns míns, sonar, föSur, tengdaföSur, afa og
fósturföSur
Jóns S. Þorkelssonar
bónda, BrjánsstöSum, Grímsnesi.
Sérstakar þakkir færum viS læknum og starfsfólki sjúkrahúss-
ins aS Selfossi og sveitungum okkar fyrir alla þeirra hjálp.
GuSrún Jóhannesdóttir, Þorkell Þorleifsson,
börn, tengdabörn, barnabörn og fósturdóttlr.
Jón Jónsson
frá Flatey, fyrrverandi kennari,
andaðist 19 maí. Útförin er afstaðin. — Þökkum sýnda samúð,
þökkum einnig hjúkrunarfólki á Sólvangl hlýja umönnun f veik-
indum hans.
Ingibjörg Snorradóttir.
og aSrir vandamenn.
Rætt viS Gústav
Halldórsson
Framhaid at 9 siðu
hér iðnað. Eg hef stundum ver-
ið að jagast í því, að kaupfélag-
ið komi upp kjötvinnslu. í vet-
ur fluttum við 1000 ærskrokka
til Akureyrar. Þar voru þeir af-
beinaðir. Eg held við ættum
bara að gera þetta sjálfir.
Og svo er það
félagsheimilið
— Félagslíf?
— Og það er nú heldur dauft
yfir því og þó sjálfsagt ekki
lakara en gengur og gerizt.
Starfandi er bæði ungmenna-
og kvenfélag. Þau hafa m.a.
staðið fyrir leiksýningum öðru
hvoru. Góð viðleitni og lofs-
verð. Núna, t.d., eru bæði fé-
lögin að æfa leikrit. En aðstaða
til leiksýninga og félagslífs yf-
irleitt er erfið. Okkur vantar
félagsheimili í stíl við það, sem
nú þykir boðlegt. Bygging þess
er nú í undirbúningi. Mun vera
búið að gera drög að samningi
milli þeirra aðilja, sem væntan-
lega standa að byggingunni en
það eru Hvammstangahreppur,
Kirkjuhvammshreppur, verka-
lýðsfélagið Hvöt, ungmenna- og
kvenfélög í Hvammstanga- og
Kirkjuhvammshreppum og
sennilegt er, að hestamannafé-
lag sýslunnar verði einnig’með.
— Og íbúum fjölgar alltaf?
— Já, heldur er það nú í þá
áttina þótt hægt fari. Aðallega
er það þá eldra fólk, sem hætt-
ir búskap í sveit og flytur hing
að. Og það fólk skil ég betur
en hitt, sem flyzt úr sveitinni
og til Reykjavíkur. Hér er það
þó nær æskustöðvum og átt-
högum. Og hér getur það haldið
því nær stöðugu sambandi við
kunningja og vini. — Nú það
ber náttúrlega við, að hingað
flytjist ungar fjölskyldur.
Ef ég má skjóta því hér inn
i, í^sambandi við það, sem við
T.-ivoruínfiað tala um atvinnuna,
sem heita má nóg fyrir fólk á
venjulegum vinnualdri, að helzt
vantar, já, og endilega, vinnu
fyrir unglinga, eiginlega allan
ársins hring. Sveitirnar geta
ekki tekið við öllu þessu fólki
yfir sumarið, því þetta vanda-
mál er því miður ekki bundið
við Hvammstanga einan, það
mun víðar sömu sögu að segja.
Og sveitirnar eru blátt áfram
undirlagðar börnum og ungl-
ingum úr Reykjavík yfir surn-
arið.
— Og nú ætlið þið bráðum
að fara að kjósa í sveitarstjórn?
— Já, ég veit það ekki. Jú,
ætli það verði ekki svo. Við
erum nú heldur slappir við að
halda sveitarfundi. Það var
t.d. aldrei borið undir sveitar-
fund hvort byggja ætti barna-
skólann. Það var bara gert. Jú,
fundur var nú haldinn um fé-
lagsheimilismálið. Eg held það
sé bara bezt að sleppa kosn-
ingunum. Það fæst hvort eð er
enginn til þess að fara í sveit-
arstjórnina og þó líklega sízt
til þess að verða oddviti. Sú
tregða á alls ekki rætur sínar
að rekja til þess að svéitarfé-
lagið eigi í fjárhagsörðugleik-
um. Menn vilja bara ekki eyða
tíma í þetta. Finnst þeir hafi
annað þarfara að gera. Svona
er það líka í verklýðsfélaginu.
Þar vill helzt enginn vera í
stjórn. Af sem áður var þegar
kommar og kratar bitust þar
um völdin. Nei, menn eru ekki
gmnkeyptir fyrir því hér á
Hvammstanga að lenda í opin-
berum störfum. — mhg —
Þakka innilega auðsýnda vinsemd og hiuttekningu við andlát
og jarðarför manns míns,
Einars Ólafssonar,
Þórustöðum.
Guð blessi ykkur öll.
Ingunn Gísladóttir.
íþróttir
og skoraði hann með föstu skoti,
óverjandi fyrir Einar, en knöttur-
inn straukst við varnarleikmann
á jeið í niarkið.
í síðari hálfleik hafði Fram tals
verða yfirburði — og fengu þá fjöl
mörg opin tækifæri, en tókst að-
eins að skora eitt mark. Það kom
nær strax. Fram náði sókn hægra
megin — og útherjinn Hallgrímur
gaf fyrir markið. Miðherjinn Grét-
ar aðþrengdur af Jóni náði knett-
inum og sneiddi hann skemmtilega
í markhornið — en Einar var of
seinn að kasta sér, og hefði átt
að verja hið lausa skot, þótt óvænt
væri. -— En aðeins síðar bætti Ein
ar þetta upp með að verja vel skot
Ragnars Jóhannssonar.
Akureyringar urðu fyrir því ó-
láni fljótlega í hálfleiknum, að Jón
Stefánsson meiddist í öxl —1 en
hann hafði fallið yfir markmann
sinn og kom illa niður á öxlina.
Var Jón frá um tíma, en kom síffan
inn á aftur og lék þá á kantinum.
Þetta var mjög slæmt fyrir Akur-
eyrárliðið, því Jón var bezti maður
þess.
Vörn Akureyrarliðsins var nokk
uð losaraleg við það, að Jón hvarf
úr henni — og stóð ekki á því, að
Framarar fengu tækifæri. En allt
kom fyrir ekki — mörkin urðu
ekki fleiri — og það þótt t.d. Hall
grímur væri tvisvar í dauðafæri
á markteig — og Ásgeir Sigurðs-
son fékk einnig álíka tækifæri.
Akureyringar voru daufir -— og
greinilegt, að þeir töldu leikinn
tapaðan. Smá von hefði það getað
gefið, þegar Páll Jónsson lék Kára
frían, en skot hans lenti ofan á
stöng — ef Akureyringar hefðu
skorað þá. En það varð ekki og
Fram vann því fyrsta sigurinn á
íslandsmótinu 1962.
Eins og áöur hefur komig fram
hér á síðunni er Fram-liðið mun
betra en það var í fyrra. Vörnin
er þó enn nokkuð þung — en von
er til þess, að Rúnar Guðmunds-
son geti bráðum hafið að leika
eftir meiðsli — og ætti það að
styrkja hana mikið. Guðjón Jóns-
son er bezti varnarleikmaðurinn,
og leikur hans yfirvegaður. Hrann
ar vinnur mjög vel og er að verða
bezti maður liðsins, en gæzla hans
á Kára í þessum leik var furðiileg,
en auðvitað var það líka þjálfar-
ans að grípa inn í. Ragnar vinnur
einnig mjög vel sem framvörður.
í framlinunni bar Guðmundur
Óskarsson af — og þetta verður
greinilega hans bezta sumar, ef
engin meiðsli verða hjá honum
en hann hefur verið afar óheppinn
hvað þau snertir. Grétar er líflegur
miðherji og vinnur mikið fyrir lið
ið.
Framlína Akureyrarliðsins er
skemmtilegri hluti liðsins
þótt ekki tækist framlínumönnun
um að skora í leiknum. Páll, Kári,
Steingrímur og Skúli, eru allir
leiknir í bezta lagi — og það verð-
ur virkilega gaman er sjá til
þeirra, þegar Jakob kemur við hlið
þeirra til að stjórna aSgerðum.
Einar Helgason er alltaf skemmti
legur markvörður, og hann bjarg-
aði tvívegis mjög glæsilega í leikn-
um. Bakverðirnir eiga enn margt
ólært og sama er að segja um fram
verðina — en hvað sem því líður
eru efnilegir menn í þessum stöð-
um. Dómari í leiknum var Einar
Hjartarson, Val, og komst hann
vel frá því starfi._____________
Vandleystir erfíðleikar
Framhald af 7. síðu.
eins konar „þreifari" eða fyrsta
fótakefli, ef Rússar leggja til
atlögu í vestur. Ef ráðizt yrði
á þessar hersveitir, þá yrði ekki
um neinar vangaveltur að ræða
í Washington, hvort taka ætti
þátt í striði í Evrópu, eins og
raunin varð í báðum heimsstyrj
öldunum. Kjarnorkustyrkur
Frakka á því að vera tæki til að
skuldbinda Bandarikin msð
þessum hætti, frumákvarðanirn
ar yrðu teknar á meginlandi. Ev
rópu.
Eg vona, að enginn taki þetta
sem uppljóstrun ljóts samsæris.
Þetta er ekki ljótt samsæri.
Þetta er valdaskák, eins og
meistararnir tefla hana, og okk
ur þýðir ekkert að setja upp
hræsnissvip gagnvart henni.
Við höfum engan guðlegan rétt
til þess að fara fremur með hið
endanlega ákvörðunarvald en
Evrópumenn. En það eru okk-
ar hagsmunir, að halda í ákvörð
unarvaldið meðan okkur er
stætt á því og við megum
hvorki láta tilfinningamjúk-
mæli virðulegra stjórnmála-
manna blekkja okkur né rugla.
Við verðum — með öðrum orð-
um -— að halda leiknum áfram
og hafa úrræði til að verr.da
okkar hagsmuni og koma áleiðis
framtiðarvonum okkar.
Staðsetning stóriðju
(Framhald af 6. síðu).
virkjun Þjórsár eigi að ganga á
undan virkjun Jökulsár á Fjöllum,
vegna mannfjöldans, sem þegar er
búsettur syðra og þeim mörgu sem
þangað flytja árlega og þetta eigi
að gera, jafnvel þótt Þjórsár-
virkjun yrði fyrirsjáanlega óhag-
kvæmari til stóriðju, leggur fund-
urinn áherzlu á, að sú skoðun er
byggð á öflugum forsendum.
Fundurinn telur hiklaust, að
þegar á allt er litið, mundi þjóð-
hagslega réttara að virkja Jökulsá
á undan virkjun Þjórsár til stór-
iðju, jafnvel þó að orka Þjórsár
reynist samkvæmt áætlun ekki dýr
ari en Jökulsá."
Ályktun þessa sendi fundurinn
Alþingi, ríkisstjórn og alþingis-
mönnum Norðurlands eystra.
Nýlega samþykkti aðalfundur
Bændafél. Fljótsdalshéraðs álykt-
un sem mjög er í sama anda og
samþykkt sveitarstjórnarmanna úr
Þingeyjarsýslum, á síðasta hausti.
Samþykkt bændafundarins er þann
ig orðrétt:
„Fundurinn telur það afgerandi
nauðsyn fyrir fólk úr öllum byggð
um Norður og Austurlands, að
virkjun Jökulsár á Fjöllum verði
valin til næstu stórvirkjunarinnar
í landinu, þegar til þess kemur. —
Telur fundurinn að atvinna og
stóriðnaður, sem mun fylgja þeirri
framkvæmd, myndi jafna aðstöðu
í byggðum landsins og myndi
flestu öðru fremur vinna á móti
þeirri þróun, sem alþjóð hefur við
urkennt að sé óheppileg, að meiri
hluti þjóðarinnar safnist í eitt
horn landsins, þar sem ein stór-
virkjun myndi örfa þá þróun.
Fyrir því skorar fundurinn á
alla þingmenn kjördæma Norður-
og Austurlands að vinna að því að
skapa órjúfandi samstöðu fólksins
á þessu svæöi til að standa vörð
um þetta réttlætis og hagsmuna-
mál. í því sambandi vill fundurínn
benda á sem heppilega leið til að
ná samstöðu í málinu, að komið
verði á fulltrúafundi sveitarfélaga
í þessum byggðarlögum til þess að
samræma sjón'armiðin og beinir
því til þingmanna úr kjördæmum
Norður- og Austurlands, að þeir
gangist fyrir því að slíkur fuud-
ur verði haldinn."
Fagna ber tillögu Bændafélags
Fljótsdalshéraðs, sem er athyglis-
verð og jákvæð. Þar sem það er
nú mjög á döfinni að ákveða næstu
stórvirkjun með stóriðju fyrir aug
um, er vafasamt að bíða með að
sveitarstjórnir í þessum landshlut
um, láti skoðun sína í Ijós, þar til
næðist saman fulltrúafundur allra
sveitatstjórna á Norður- og Austur
landi. Þess vegna heitir bæjar-
stjórn Húsavíkur á allar sveitar-
stjórnir Norður- og Austurlands
að ljá málinu stuðning með sam-
þykktum í svipuðum anda og á
Húsavíkurfundi þingeyskra sveitar
stjórnarmanna og Egilsstaðafundi
austfirzkra bænda og búnaðarsam
bandsfundi eyfirzkra bænda, sem
sendar yrðu Alþingi og þingmönn
um kjördæmanna. í trausti þess
að þér bregðið þegar við og látið
í ljós skoðun yðar á því stórmáli,
sem nú skiftir mestu fyrir byggð-
irnar norðan og austan lands kveð
ég yður.
Til sveitarstjórna Norður-
og Austurlands.
Virðingarfyllst,
Bæjarstjórinn Húsavik
Áskell Einarsson.
lö
TÍMINN, þriðjudaginn 29. maí 1962