Vísir - 07.03.1917, Blaðsíða 2

YISÍR
y *-&!**•««<'*•*«2 (**•)*>*■««*
V i
í VISXH $
v %
^ Afgreiðsla biaðsins áHðtel ^
J Island er opin frá kl. 8—8 á
& hvarjnm dagi.
2 Inngangar frá Vallaríítræti.
ar
$ Skrifstofa á saaa atað, inng.
4 &
& frá Aíalstr. — Eitatjórinn til $
A víðtak írá kl. 3—4, ^
| Sími 400. P.O. Box 867, f
£ Prentsmiðjan á Langa- »
t $
A veg 4. Simi 183.
£ Anglýsingnm veitt móttaka £:
f- í L#nds»tjör«nnai eftir kl. 8
.1 á kvöidin. ?
Lítil búð
til leigu í miðbænum nú þegar. Ritstjðri vísar á.
Areiðanlegur maður
helst ungur, vel kunnugur í bænum getur fengið
göða stóðu nú þegar.
Méðmæli frá fyrri húsbændum áskilin.
» t Afgreiðsla vísar á.
Til minaia.
Bsðhósið opið kl. 8—8, ld.kv. til ÍO1/,.’
Borgersijöraakrifstofan kl. 10—12 og
1—á
Baaj arfðgetsskriíflt ofan k(. 10— 12ogl—8
Bæj&rgjaldkefaskrifm, ** ki. 10—12 og
'1—ft
Iriandsbaaki kL 10—4.
K. F. U. SÉ. Alm. sank snnnnd. 81/,
siðé. -
Lasdakotespít Heimióknartimi kl. 11—1.
Landsbguskian kl. 10—S.
Landsbðkasafis 12—8 og 5—8. Útl&n
1—6.
Landsijóíar, afgr. 10—2 og 5—6.
LandaiÍBaÍBri, v.d. 8—10. Helga dags
10—12 og 4—7
Náttúragriposafn l*/a—21/,.
Pðstbúsil 9—7, anmind. 9—1.
Sontábj'rgðia 1—5.
Stjðrnarrálenkrifstofuznar opnar 10—4.
Vífíl&stalakselil: heimaðknir 12—1.
ÞjðSmeBjasafHÍð, id., þd., ftmtd. 19—g.
Smávegis um
bannið.
Blessaðir batmvinirnir hafa upp
á síðkastið færst í aukana. Það
er eins og þeasum hugsjónaríkn
mönnum bafl vaxið ásmegin ein-
mitt nú, þegar öll sund eru lokuð,
þegar vér ernm á náltun út^ af
því, að allar liglinga? séu teptar
landa á milli og hangnr vofi yfir
íólki. Það er ss.mt ekki Iaust við,
að sumir léttlyndir menn kými í
kampinn yfir - þessari útvöldu og
ágætn hjörð, sem valið hefir aér
þessar fögru og göfugu hugsjónir
að bðrjast fyrir hér í lífi: þving-
unarlög, uppljóstur, innrás á frið-
helg heimili, snuðr nm það hvað
friðsamir borgarar láta ofan í sig
0. s. frv.
Þeir þykja ekki síður spaugi-
legir bannvinirnir eftir að þeir
hafa gefið út á prenti þá játn-
ingu, að þeirra tími sé svo dýr-
mætur,*að þeir megi ekkiveraað
því að vinna að bindindisstarf-
semi, og þess vegna hafi þeir val-
ið þá Ieiðina að láta aðra veifa
aem ósleitilegast — eða eftir því
sem verkast vildi — refsivendi
þrælalaga yfir höfði landsins
barna.
Eg ætla mér nú ekki að fara
að skattyrðast við þessa iðjusömu
frumherja menningarinDar. Mig
langaði bara til þess að'segja þeim
frá ýmsu sem mér hefir boristtil
eyrna viðvíkjandi þeirra mikla
sigri i þágu umbötanna, og óska
eg að það geti orðið þeim dægra-
stytting á milli atlaganna á þessa
einu fleytu, sem þjóðin hefir ráð
á nú um stund til þess að færa
obkur einhverja björg.
Eg hefi átt tál við marga menn,
sem sjaldan neyttu áfengis áður
en bannið komst á og þótti lítið
varið í það, og hafa þeir sagt mér,
að þeir hngsuðu miklu meira um
það að afla sér þess nú en áður,
nú þætti þeim það miklu meira
nspoít“ að hafa það um hönd og
rayndu að komast yfir það hvað
sem það kostaði.
Viðeyjarstöðin
ræöur nokkrar duglegar stúlkur til
fiskvinnu yfir næstkomandi verkunar-
tímabil,
Uppiýsingar á skrifstofu stöövar-
innar í VIÐEY.
Sími 232.
Daufdumbraskólinn
óskar að fá Ieigða hæfiiega íbúð minst 9 góð herbergi má vera 14 til
15 herbergi lielsl í sama húsi, en komið getur til mála að taka tvö
samliggjandi hús.
Leigan greiðst fyrirfram.
Tilboð sándist forstöðakonu skólans á Spítalastíg 9 fyrir 15. þ. m.
fest með mjög vægu verði hjá
Bröttugötu 3 b. ^-ixðjóni Olaíssyni seglasaumara gími g67
ættu menn að nota
HVÍTÖL,
út á grauta í stað saftar; sömníeiðis með kvöldmat í kaffistað. Það
sparar sykur og steinolíu.
Ölið fæst i öllum góðnm brauðsölusíöðnm og búðum, afmælt eft-
ir vild hvers og eins.
Ölperðiii Egill Skaliagrímsson.
heldur fund aunað kvöld
í Groodtemplarahúömu kl. 7 7, síðdegis.
STJÓRNlk
Ymsir hafa sagt mér frá því,
að áður en baunið komst á, hafi
þeir varla þekt Whisky nema að
nafninu til, en nú sé ekki það
„merki" til, sem þeir ekki þekki
af eigin reynd, bæði lögskráð og
önnur og nú hafi þeir „lært“ að
drekka Whisky.
Hitt hefi eg fyrir menn, sem eg
vissi um að vorn templarar áður,
en hafa nú oft áfengi um hönd.
Og þegar eg hefi Iátið undrun
mina í ljósi yfir því, þá hafaþeir
skýrt það fyrir mér á þann hátt,
að þeir hafi yfirgefið félagsskapinn
þegar til þessa örþrifaráðs var
gripið, að demba á bannlögunum,
sem voru óþarfur stimpill á þjóð-
ina. Þeir segjast hafa fengið
skömm á öllu saman.
Enn þekki eg menn, sem eru
að eðliafari mjög sparsamir, og
tímdu því aldrei áðnr að eyða
neinu fyrir áfengi, en þykir nú
sopinn aldrei ofborgaður.
Heyrt hefi eg að því sé haldið
fram, að það séu að eins gamlir
drykkjusvolar, sem hafi svo góða
lyst, að þeir geti fylt sig á „kog-
es“ og þess konsr, og þegar þeir
líði undir lok, þá sé sá ósiður
horfinn. ÞaS mnn víst stafa af
þeirri t r ú, að b'annmenn gera
engar ráðstafanir til þess að hindra
það, að menn neyti hármeðala,
„koges“ og annars af líkn tagi.
Það getur þö varla verið, að bann-
menn telji það óskaðlega eða holla
drykki. Enda hefir mér verið
sagt, að Rússanum sé líka bannað
að , neyta „koges“, hármeðala og
„politúrs", en fylliríið hafði farið
þar fram úr hófi í þessum lyfjum
eftir að keisarinn skeinkti þjóðinnl
víubannið.
Mig langar að nefna dæmi, sem
sanna hið gagnstæða við það er
bannvinirnir trúa.
Síðan 1915 hefi eg séð unglinga
þrásinnis dinglandi fulla vera að
drekka úr fíöskum, sem á hafa
verið þessir áður nefndu lýmóðins
drykkir. Þeir hafa þó tæplega
verið orðnir ofdrykkjumenn áður
en bannið komst á. Mér er því
nær að halde að menn geti, „!ært“
að drekka þessa nýtísku drykki,