Vísir - 11.10.1917, Blaðsíða 3

láiR
fer til Grindavíkur á morgun kl. 9 f. hád.
Tmr mena j?eta fengið far.
Sæmunður Vilhjálmsson.
lanskensla fgpip hm
Sbyrjar í Iðnó næstkom&ndi þriðjudag kl. 6. Þeir sem ætla að láta
börn sín læra hjá mér, Iáti mig vita í.yrir næsta sunnudag.
Fyrir fram borgnn.
Stefanía Gnðmundsdóttir.
Hðima kl. 3—5.
2 menn
óskast til að stunda vinnu á sjó. Talið við
Magnús Guðmnndsson skipasmið, sími 76.
milli bæja. Hér
seint 1 gærkvöldi.
tðk áð anjóa
Kartöflurnar.
Matvæianefnd bæjarins fór þess
nýlega á leit við stjórnarráðið,
að það samþykti að kartöflabirgð-
ir kiupmanna hér í bænum yrðu
íeknar eignarnátni, og varð það
þegar við þeim tilmælem og bæj-
arstjórnin samþykti á fursdi i gær
að kaupa birgðirnar. Eu sam-
kvæmt yfirlýsingam kaupmanna
þeirra, sem að hafa rerið epurðir,
þá eru biígðir þeirra aðeias eitt-
hvað nm 100 tunnur (samtals í
bænam) og leggja þeir þar við
dreugskap sian, — Er mönsum
ekki vel liósí, til hvers matvæla-
nefndin hefir ætkð þessar yfirlýs-
ingar, eða hvers vegna það er
jafnvel tilkynt fyrirfram í blöðum,
að eigaarnám eigi að fara fram.
Dánarfregn.
Hermann Tryggva'On frá Ans-
dísarstöðum í Suður-Þingeyjar-
sýílu, fonur Tryggva eýdunefnd-
crmanns Jónssonar, er nýlátinn
á VifilastaðahæH, rfnnlega tvitug-
ur að nldri. Hermann sálugi var
mjög vel gefinn og vinsæll piitHr.
heldur ftnd i bæjurþingastofunni laugudaginn 20. þ. m. kl. 10 ár-
degis og skulu kanpstaðarbóar á þeim fandi gefe ncfcdinni skýrslu
um tekjur aínar árið 1916, bæði atvinnaíekjur og eignartekjur.
Skýrsluua skal helst gefa skriflega og senda má néfndinni akriflega
skýrslu fyrir fundinn.
Borgfcrstjórinn í Reykjuvík, 10 október 1917.
K. Zimsen.
Grundarkjöt,
sykursaltað, spaðhðggið
verður tii söiu hjá
Ó. 6. Eyjólfsson & Co.
J.t.O'.« mútylá í •.!/. ■ it i' <; { \ | 'f f l l } 'i í ; \ ; ' ;* -Hj
í hau8t og fyrrí part vetrar.
Þeir sem ætla að kaupa þetta kjöt, era beðnir að koma með
pantanir sínar til undirritaðs se'm fyrst.
Kjötið er að dns selt í heilam tuunum.
Ó. G. Eyjólfsson & Co.
- 165 -
ist að einhverjum samningum. Viljið þér
selja þessar spilareglur yðar?“
„Fyrir þrjátíu þúsund dali“, sagði Kitti.
„Það verður þrjú þúsund dala nefskattur11.
I>eir báru ráð sín saman og kinkuðu
kolli.
„Og svo útskýrið þér reglurnar fyrir
okkur“.
„Auðvitað!11
„Og þér heitið því að spila aldrei fram-
ar kúlnaspil í Dawson“.
„Nei, því lofa eg ekki“, sagði Kitti ein-
heittur. „En eg löfa að nota aldrei þessar
spilareglur “.
„En, guð komi til!“ æpti Morgan. —
„Haíið þér þá fundið margskonar reglur?“
„Hægan, hægan!“ sagði þá Shorty.
„Nú verð eg að fá að tala fáein orð við félaga
•miun undir fjögur augu. Komdu hérna
ú.t í hornið með mér, Stormur!“
„Kitti fylgdi honum eftir út úr þröng-
inni og allur söfnuðurinn starði á eftir
þeim.
„Heyrðu mig, Stormur!11 sagði Shorty
rámur ai æsingu. „Ef mig skyldi nú ekki
vera að dreyma, þá eru þetta altof góð
kaup handa þeim. Þeir eru með hjartað
þar sem brækurnar eru víðastar. Tú getur
grætt miljónir á þessu ef vel er á haldið.
Blessaður kroistu þá nú!“
Tno.k T.oudon ? Gtíll-æíSiS.
- 166 -
„En ef það væri nú draumur?11 spurði
Kitti blíðlega.
„Þá verðurðu fyrir alla muni að láta þá
borga drauminn svo þeir gleymi honum
ekki. Hvað stoðar það að dreyma, e£ mað-
ur getur ekki dreymt sér einhvern ærlegan
og ósvikinn ágóða, sem eitthvað vottar
fyrir þegar maður vaknar ?“
„En þotta er nú sem betur fer enginn
draumur, Shorty“.
„Jæja, þá verður þér ekki fyrirgefið í
öðru lífi, ef þú selur gæfu þína fyrir ein
þrjátíu þúsund?“
„Ef eg sel gæfu mína fyrir þrjátíu þús-
und, þá geri eg það af því að eg má til,
og þú munt vakna áður en tvær minútur
eru liðnar og sjá, að þú hefir altaf verið
vakandi og að þetta var enginn dra.umur“,
Þegar Kitti kom aftur að borðinu, sagði
hann áð hann múndi standa við tilboð
sitt og spilaborðseigendurnir vildu þá þeg-
ar fá honum þrjú þúsund dala ávísun hver.
„Heiujtaðu gull“, hvíslaði Shorty.
„Það er áskilið af mér, að upphæðin
greióist í gulli“, sagði Kitti.
Eigandi „Hreindýrsbornsins“ innleysti
allar ávísanirnar og greiddi Kitta upphæð-
ina. Shorty hremdi pokan þegar í stað.
„Nú langar mig ekkert til að vakna“,
sagði hann og það sauð niðri í honum hlátur-
inn þegar hann var að vega pokana í hendi
- 167 -
sér. „Þegar alt er reiknað, þá hefir þessi
draumur gefið af sér 70 þúsund dali. Fjanda
kornið sem það borgar sig að rífa opin
augun, velta sér út úr bælinu og fara að
kveikja undir katlinum41.
„Og hvernig eru nú þessar reglur yð-
ar“, spurði feiti Burke. „Nú liöfum við
keypt þær og viljurh fá þær“.
Kitti bað þá að koma að borðinu.
„Glóðir hálsar, eg verð að reyna dálítið
á þolinmæði ykkar enn. Hér er ekki um
venjulegar spilareglur að ræða. Það er
það tæpasta, að þær verði taldar löglegar,
en aðalkostur þeirra er sá, að það má nota
þær. Að öðru leyti get eg ekki varist viss-
um grun, en vil helst vera sem fáorðastur.
En nú getið þér séð sjálfir. Kúlnavörður,
eruð þér tilhúinn? Sjáið þér nú til, eg
kýs mér „nr. 26“. Hugsið yður að eg hafi
lagt spilamerkin á það. — Tilbúinn! —
Svona--------“.
Kúlan þeyttist af stað og snerist um
sjálfa sig.
„Þér takið eftir þvi“ bætti Kitti við,
„að „nr. 9“ var beint á mðti“.
Kúlan nam staðar við „nr. 26“
Feiti Burke böivaði í hljóði, en hinir
biðu með eftirvæntingu.
„Til þess að „tvöfalt núll“ vinni, verð-
ur „ur. 11“ að vera beint á móti. Þið getið
sjálíir reynt það“.