Vísir - 02.12.1917, Blaðsíða 2

ViSiR
Til minnis.
Baðhúsið: Mvd. og ld. kl. 9—9.
Bamalesstofan: Md., mvd., íöd. kl. 4—6.
Borgarstjðiaskrifst.: kl. 10—12 og 1—3.
Bæjarföget.askrifstofan: kl. 10—12 og 1—6
Bæjargjaldkeraskrifst. kl 10—12 og 1—5
Húsaleigunefnd: þriðjud., föstud. ki 6 sd.
Islandsbanki kl. 10—4.
K. F. H. M. Alm. samk. sunnud. 8 sd.
L. F. K. K. Útl. md., mvd., fstd. kIJ 6—8.
Landakotsspít. Heimsóknart. kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasaí'n Útl. 1—3.
Lúndssjóður, 10—2 og 4—5.
Landssiminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn sunnud. I1/*—21/*-
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—5.
Stjórnarráðsskrifstofurnar 10—4.
Vifilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, sunnnd. 121/*—!*/*■
BæjarTinnas.
Talsverðar deilur nrðu um það
á síðasta bæiarstjórBaríandi, hvort
bærinn aetti *ö veita öðrum dýr-
tiðar- eða atvinnubótavinnu en
þeim, sem eiga hér framfærslu-
aveit.
Fátækranefndin lítur svo á að
það sé tæplegu heimilt að lögum
að verja þannig fé, sem bæjarfé •
lagið fjr eöfc siðar verður að greiða
til styrktnr mönnum. sem ekki
eiga hér framfæreluaveit. Til
vinnunn»r er aðallega stofnuð í
því 'skyni »ð forða mönnum frá
því áð þurfa »ð leita á náðir sveit
arinnar. Hán veldur beinum út-
gjöldnm úr bæjarsjóði, vegna þees
að hún verðor miklu dýrari en
hún þyrftí aS vera, ef henni væri
frestað til hentugri tíma. Vinnu-
kaupið verður þannig að uokkru
leyti óaftsrkræfur styrkur. Ef
utansveitttrmönnum (þ. e. mönnum,
sem ekki eiga hér frumfæralusveit
þó búsettir Kéu í bænum) er veitt
þessi vinna, þá er þeim veittur
styrkur af bæjarins fé, mönnum,
■em bænum ber ekki skylda til
að sjá íyrir. Væri þeim veit
I á t, samkv. dýrtíðarlögunum, þá
ætti bærinn aðgang að framfærslu-
eveit þeirra um endurgreiðalu
þeirra lána, en upp í þaun kost-
nað, sem bærinn hefir af þvi «5
veita þeim vinnu fær hann ekkert.
Jörundar Brynjólfsson, Þorv.
Þorvarðsson og frú Briet Bjarn-
héðinsdóttii vildu helat engan
mun láta gera á því, hvort menn
ættu hér sveit eða aunarsstaðar.
Það gæti orðið til þess að flæma
héðan duglega menn, ef þeir gætn
ekki fengið þersa vinnv. En ættu
þeir að fá vinnu hjá landsstjórn-
inni þá myndi af því leiða að því
færri menn sem hér væru sveit-
Leikfélag Reykjavikur.
Tengdapabbi
leikinn í kvöld, 2. des., ki. 8 síðdegis.
Áðgöngnmiðar aeldir í Iðnó eftir 2 með almennu verði.
V í S1R.
Áfgreiðsla blaðsins i Aðalstræti
14, opin frá kl. 8—8 á hverjnm degi.
Skrifstofa á sama stað.
Sími 400. P. O. Box 867.
Ritstjórinn tii viðtala frá kl. 2—3.
Prentemiðjan á Langaveg 4,
sími 133.
Auglýsingum veitt móttaka í Landa-
stjörnunni eftir kl. 8 á kvöldin.
Anglýsingaverð: 40 anr. hver cm.
dálkB í stærri augl. 4 aura orðið i
smá&nglýsingum með óhreyttu letri.
fsstir fengju þar vlnnu, o» kæmi
þá alt í sam» sttð niður.
Jón ÞorlákaBon taldi vftrhuga-
vert að fnllráða nokkuð um þetta
að svo stöddu. Það væri að minsta
kosti varhugavert að ákveða það,
að bærinn sbyldi veita öllum dýr
tíðarvinnu á sinn kostnað. Það
mundi verða meiri uppörfun fyrir
fátækiinga úr öðrum sevitum til
að fiytja til bæjarins, meðan þann
ig væri áatatt, en bærinn hefði
gott af. Eu hre lengi þetta
ástand héldist, vissi enginn enn,
og gæti það þvi orðið þungur
b*ggi, sem bænum yrði bundinn
með þessari vinnu áður lyki.
Niðurstaðan varð sú að bjijsr-
stjórnin samþykti þá bráðsbirgða-
ráðstöfun fÁtækr»nefi d»r, að fyrst
am sinn skyídi vinna ekki veitt
öðrum eu þeim, sem hér eiga
framfærslusveit.
Því var hsldið fram, að dýrtið-
arlögin ætlnCu-t til þ#ss að hvert
bæjar- o; bveitarféiag veifcti að
eins sínum sveitföstu mönnum dýr-
tiðamnnu. Er það bygt A þvi,
að i lögunum er avo kveðið að
orði, að viðskifti sveita skuli ekki
raskast af ákvæðum lagasna. Og
enginn efi virðist geta verið ð
því, sð þetta gildir um dýrtíðar-
lánin. En allar likur ein til þess,
að þicgið htifi ekki athngað hitt,
að dýrtíðarvinnan er í ajálfn sér
sama eðlis, og að því ætti hver
sveit lika að ejá sínnm sveitföstu
mönnum fyrir vinnu. En það er
óframkvæmanlegt. — Hér er því
gloppa í lögunum.
Það er cðlilegt, að hvert sveit-
srfélag faii varlega í þvi, að veita
annara sveila mönnum dýrt.v. Með
því er f.tnðlað »ð því að sveitfesta
þá með beinum fjórframlögum. Á
hinn bóginn er óvíðast svoástatt,
að landsstjórnin geti veitt þems-
um mönnum vinnu.
Eins og kunnugt er, þá var til
þess ætlast, að stjórnin setti ná-
kvæmar reglur þeBsn viðvikjandi,
bæði lánveitingum til atvinuubóta
og lánveitinga banda einstökum
mönnnm. Þetta cr akýringar
atriði, sem stjórnin verður að
leysa úr.
Hefði stjórnin vitanlega átt að
vera búin að semja reglugerð hér
að lútandi.
í Bárnbúð í fyrrakvölð.
Kunnugir menn oegje, »ð það
hsfi verið útlendir beykirar ný-
komnir vestan »f ísafirði, sem
íýndu iþrðttir nínar i Birnhúsinu
í fyrradsg. Eg veit það ekki, en
hitt veit eg, að það, »ð k*lla »ýn-
ingu þeirra „síþjóðaksppelimu", er
í raun og vnru sviksamleg aug-
lý.iingabrelía.
Þegar auulýst er nlþjððskapp-
glíma, þá verðnr að æsia, »ð sýna
eigi einbverja plími, scn þekt er
i alþjóða-iþróttum. En þið, sem
þessir menn sýndn, liktist ekki
neinu sliku, nnda auðaéð að menn-
irnir eiga alls ekkl heima i hópi
íþróttiimaima. Með auglý.-ingunni
um „»lþjóðak*pp?limu“ hafa þeir
gint fjölda áhugasamra áborfðnda
til þess að káupa aðgang að
hreinni skrípslát* eýniagu, þ»r
Bem það kom í ljös, »Ö ) eir eru
gersneyddir því nð kunnar okkuð
i þeirri i þ r ó 11, er þeir höfðn
lofað að fýna.
Það þnrf ekki að Befssa hvern
einn sérstsklega, því þeir voru ’’
sllir jafnsnjallir, dan»-ki „glímu
kappinn", sænaki „áhcgs-glimú-
maðurinn“, noraki „parodi“-glímu-
kappinn" og hinn ^pænsbi „grand
p»ix Champion, hr. Agrsfogo frá
Barceloua“ !!
Sparið peuinga
yðar með því fð kaupa hin
ódýru drengjafatacfni i
Yornhiísiim.
Þeir sýndu það, að þeir hafa
aldrei glímt griska glímu á æfinni,
Þsir kunnu nama sem ekkert af
brögðum, þeir duttu um ujálfa sigr
héngu hvor utan í öðrum eins og
horgemlingar og k&fuða hvor í
ann&n, avo sem eins ogtilaðsýna
að þeir hefðu þó séð glímt ein-
hverntima á æfinni. Og það hafa
þeir senniiega gert. Þeir hafa
séð gríska glímu einhversstsðar í
„cbc«s“, en því furðulegra að þeir
skyldu dirfaat að æt!a sér að atæla
hana, eða „herma eftii" þeim sem
þeir hafa séð glíma hsna, enda
tókst það hörmulega. Þett* mátt-
lausa félm þairra átti ekki eiau-
sinni skilið n&fnið „parodi".
Þ.sð væri ekki vanþörf á að
lögregian liti eftir þvi, hvernig
ellkir menn efna auglýsiagaskrunt
eltt, því verulegur munur virðist
ekki vera á slikum auglýsingum
og venjulegri skjalafölsin. —
hveraíg skyldi herra „Agrafogo"
tskast að h»fa spp á „grandprix
Ch»mpion-“skjölum sinum ?
Áhorfaudi.
Erlend mynt.
Kh. “/u B*nk. Pócth
Sterl.pd. 14,70 16,00 15,00
Frc. 64,50 66,00 56 00
DoU. 3,13 3,30 3,80
Kaupið eigi veíðar-
iœrí án þess að
apyrja um verð hjá
Veiðarfæraversl. Liverpool.
Alls konar vörur
til vélabáta og
::seglskipa::