Vísir - 08.12.1917, Blaðsíða 3

ViSIR
Samstftðar hafði eg bsintmjöla-
&burðinn oingönga, en snmstaðar
bafði eg hroknkelsaúrgssg og af-
r&k af túni með. Uppskeran varð
langbest þar, som beinamjðlsábmrð-
rnrínn var einungis og þar sem
jafnmikið var af honum og að
•uki annarskonar ábnrður með. —
En langtum lakari oppskera þar
sem mikið minna var af beina-
mjölsábnrðinum, og lakftst þar lem
ekkert var af honum, en hinn
áburðirinn eingöngu.
Eg hefl bér s*gt frá þessari lft
iifjörlægu tilraun, til þess að hver
«inn geti gert sínar ályktanir út
At benni. Sftgt er, að 300—450
pund (ibs.) þnrfi nf þessum áburði
i dageláttuna (1100 ferfet). — Ef
nú unt er aö &fla þessa aburðar
á ca. 6—8 aura pundið — og það
fg iiklegt — og enda þótt
helmingi meira þyrfti af honum í
dagsláttuna en hér er til tekið,
þá væri hér um mjög mikilsverða
nýjnog að ræða til eflingar jarð-
ræktinni hér á landi, þar sém öll
jarðrækt er nálega ómöguleg vegna
áburöarakorts.
Rvík, 2. dns. 1917.
Stefán B. Jónssos.
Erleud myut.
Vl2 Bsnk. PÓBfeb
Sfeerl.pd. 15,05 15,60 15,50
S'rc. 56 25 ;59,00 58,00
©oil. 3,22 3,40 3,40
Hlj ómleils.
heldur Ingimundur Sveinsson í Gúttó sunnidagskvöldið
9. des. ki. 8, með fiðluleik og söag. Fuglsmái leikið á fiðlu og margt
fleira. — Hann verður í einkennisbúlingi í hálfu prógraminu.
Aðgöngumiðar fást i Gúttó á l«ugard. og sannud. kl. 10—12 og 2—8
Tryggvaskúli
hefir nú miklar birgðir af
cSstenCastles | Cigarettum
og VINDLDM af besta tegunðam
Bánarfregnir.
Beinteinn Bjsrnason, söðlaemið-
ur andaðist i fyrradag.
Eiunig eru nýlátnir Ólafur Eyj-
ólfsson fyrrnm bóndi á Hofi á
Kjalarnesi, en nú til heimilis á
Bræðraborgarstíg 3 hér i bænmnx
og Jón Þórðarson, þurrabúðar*
maður á Bræðraborgarstíg 37.
Vélbáturinn „Haraldur"
frá Vestmannaeyjim kom hing-
að í gær og htfði verið tvo sól-
arhringa á leiðinni. Það er sftmí
báturinn, sem héðan fór fyrir
skemstu til Eyja. _
þar á meðal hinir alþektu Hoiwitz & Kattentid.
15 tegundir af brjóstsykri og ágætar kvefpyllur
[og margt, margt flðirs.
Fálkinn
hafði ekki komið við í Vest-
mannaeyjum. Fór þar framhjá á
timtudagsnótt í versta veðri.
Danir
og lánamálið.
Jíömmi áður en Fálkinn fór
frá Kböfn var fundur haldinn þar
í borginni um fánamálið ísienska
fyrir forgöngu æskuiýðsins
dansks.
Er sagt frá undirbúningnnm
undir þetta fundarhald af fjalg-
leik miklum í blaðinm „Köbenhavn"
og það brýnt fyrir hinni appvax-
andi kynslóð í Danmörki, að vera
nú vel á verði, því hér eigi hún
að verja arfleifð sfaa.
Æskulýðurinn mun hafa brugð-
ist vel við þessim eggjunim, því
á findinum höfðu æskumenn aiira
fiokka tekið höndsm saman og
„hægri“ og „vinstri“ fallist í faðma
uadir rasðu leiðtoga síns, Knúts
Barlin, og orðið einróma ásáttir
um að það mætti sldrei verða að
íslendingar fái að sigla undirsín-
im egin fána.
á ijóskerim reiðbjóla og bif-
reiða er kl. 4 e. hád.
Messur á morgin:
í dómkirkjiuni í Reykjavik kL
11 árdegis sira Jóh. Þorkelsson,
kl. 5 siðd. biskupinn.
£ frikirkjunfli í Hefnufirði kl.
2 síðdegis sira Óiafnr Ólafsson.
„Tíminn"
kom fyrir tímann siðast, var
borinn í bæinn í gær, digsatturá
miðvikadaginn. Segir stjórnin þar
farir sínar lítið sléttaii en Sæ»
mundur á HafnarfjsrSarvegÍBim,
því það hafi komið til tals hér i
bænum, að „c. 100“ rnanns gerði
atför að stjórninni og flyttu hana
úr einum steininum í annan, en.
til allrar guðs lukku hafi enginn
þorað að hengja „bjöllnna á kött-
inn!“ — Segir Tíminn að þetta
sé nú s a 11, og tvitekur það
eins og hann sé þvi ekki óvanur,
að það sé rengt sem hann aegir,
hvað sennilegfe sem það er. — En.
greinin endar á — ,,kóriygim“!
Þingmannafund.
kallaði stjórnin saman í gær,
meðsl þeirra þingmanna, sem eiga
heima hér í bæmm. Umræðaefnið
mun hafa verið erindislok forsæt-
isráðherrans.
- 95 -
dyrnar, sena hinn undarlegi kroppinbakur
ihafði horiið úfc um.
„Herrar góðir!“ sagði Gonzagua. „Eg
æfcla að biðja ykkur að koma inn í mín
©igin kerbergi á meðan verið er að þrífa
til í salnum“.
„Svona! Annaðhvort nú eða aldrei“,
sagði Cocordasse.
„Eg þori ekki“, sagði Passepoil.
„í>á skal eg íara á undan“.
Hann tób Passepoil við hönd sér og
gekk i veg fyrir Gonzagua með hattinn í
hendinni.
„Ja, hver árinn!“ sagði Chaverny. „Eg
vænti, að þii hafir þó aldrei boðið okkur
á grímudans, frændi góður. Kryplingurinn
var ekki svo afleitur, en þe4a eru þó þeir
skrítnustu náimgar, sem eg hefi nokkum-
tíma séð“.
Cocordasse gaf honum hornauga.
„Taktu nú eftir“, hvíslaði hann.
Menn gerðu ósparfc sínar athugasemdir
um þá félaga, en þeir voru nú komnir til
Uonzagua, sem þekti þá*þegar og brá sýni-
lega.
„Hvað er ykkur á höndum?“
„Þessi aðalsmaður og eg“, sagði Cocor-
dasse og hneigði. sig, „erum gamlir kunn-
ingjar yðar hágöfgi og erum hingað komn-
ir tilfað bjóða yður þjónkun okkar“.
„Og rétt, er nú það!“ sagði Gonzagua.
Paul Feval: Kroppinbakur.
- 96 -
„Ef yðar hágöfgi er vant við látinn“,
hélt Coc ordasse áfram, „þá getuin við eins
komið einhverntima seinna, þegar hentug-
leikar yðar leyfa“.
Að svo mæltu hneigðu þeir sig báðir
mjög kurteislega.
Gonzagua kallaði á Peyrolles og kom
hann þegar til húsbónda síns.
„Þekkirðu þessa pilta?“ spurði hann.
„Láttu þá fá eitthvað að éta og drekka og
og gefðu þeim nýjan klæðnað hvorum um
sig. Láttu þá svo bíða frekari ráðstafana“.
„Yðar hágöfgi!“ sagði Cocordasse.
„Náðugi fursti!" sagði Passepoil.
„Já, það er nú gott og blessað. Farið
þið nú!“ sagði Gonzagua.
Þeir gengu svo á burt með bugti og
beygingum svo að fjaðrirnar á höttum
þeirra stmkust eftir gólfinu. Eltu þeir svo
Peyrolies fram í borðstofuna,
„Nú er okkur borgið“, sagði Coeordasse
meðan þeir voru að snæða.
„Já, bara að svo væri“, sagði Passepoil
með fullan gúlinn.
Þeir sem safnast höfðu utan um furst-
ann smjöðruðu nú fyrir honum á allar
lundir og tók hann því drembilega og lét
allmikið yfir sér. Voru þetta féflettir að-
alsmenn og einskis um komnir, en Gon-
zagua hafði útvegað þeim sinn bitlinginn
hverjum hjá ríkisstjóranum, enda áttu
- 97-
margir þeirra að sitja ættarfundinn, sem nú
átti að hefjast.
„Heyrðu frændi!“ sagði Chaverny, en
honirrn hafði hertoginn útvegað aftur jarð-
eignir hans, sem gerðar höfðu verið upp-
tækar. „Þó að þú sért nú búinn að gera
mikið fyrir míg, þá verð eg þó að biðja
þig eins enn“.
„Og hvað er það nú?“
„Mér heíir verið þverneitað um aðgöngu-
miða að veislunni, sem halda á í Palais
Royal í kvöld“.
„Já, þeir eru að minsta kosti ezki falir
fyrir pemnga", sagði Gonzagua, „en allir
gestirnir munu annaðhvorfc fá herratign
eða einhver einkaréttindi. Hins vegar held
eg, að það só ekki á vitund ríkisstjórans,
að þessir aðgöngnmiðar ganga kaupum og
sölum manna á milli, en raunar er ekki
liægt að fetta fingur út í slíkt á þessum
tímum“.
„Það verða þá ef til vill samankomnir
Farísear og tollheimtumenn í sölum kon-
ungs í kvöld“-
„Nú, og hvað er um það að segja?“
sagði Gonzagua. „Þeir verða hvort sem
er orðnir aðalsmenn í fyrra málið“.
Til þessarar veislu eða hátíðar, sem
hér var um að ræða, var stofnað af John
Law og stóðst hann sjálfur allan kostnað
af henni, sem þó var gífurlegur. Atti þetta